Zawadzka Krystyna
Krystyna Zawadzka, ur. 16 III 1961 w Świerzawie k. Złotoryi. Absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (1984).
Od 1981 nauczycielka w SP nr 9 w Lubinie.
1984-1989 drukarz, przepisywała też teksty do podziemnych pism „Wolny Głos PBK Lubin” oraz „Zagłębie Miedziowe”; 1984-1989 kolporterka pism podziemnych: „Wolny Głos Głos "Głos", podtytuł: „Niezależny miesięcznik społeczno-polityczny”, pismo wydawane X 1977 – XII 1989 (z przerwą II 1981 – II 1982) w Warszawie z inicjatywy środowiska KSS KOR. PBK Lubin”, „Tygodnik Mazowsze”, „Z dnia na dzień”, „Solidarność Walcząca”, uczestniczka akcji ulotkowych i plakatowych, zbierała materiały dla redakcji pism podziemnych. 11 IV 1985 zatrzymana w mieszkaniu Stanisława Śniega wraz z mężem Julianem i Janem Suwalskim; 12 IV 1985 aresztowana w AŚ w Legnicy i we Wrocławiu, zwolniona 10 VII 1985. Po zwolnieniu z aresztu zwolniona z pracy, następnie po licznych odwołaniach do Kuratorium Oświaty w Legnicy IX 1985 przyjęta z powrotem do tej samej placówki jako nauczycielka w świetlicy. 9 I 1986 skazana przez Sąd Rejonowy w Lubinie na 1 rok wiezienia w zawieszeniu na 3 lata, po uwzględnieniu pobytu w AŚ zamieniono karę na karę grzywny. 1986-1989 członek Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. przy parafii św. M.M. Kolbego w Lubinie. Pod koniec 1988 członek Komitetu Założycielskiego „S” w Lubinie.
Od IV 1989 członek Międzyzakładowej Komisji „S” Lubin.
Do 23 VI 1986 rozpracowywana przez Wydz. V WUSW w Legnicy w ramach SOR krypt. Wykonawcy.
Region Dolny Śląsk, Wrocław