Zawitkowska Romana
Romana Zawitkowska, ur. 14 I 1929 we Lwowie. Absolwentka Instytutu Pedagogiki Specjalnej w Warszawie (1971).
1962-1967 nauczycielka w Szkole Specjalnej w Sopocie, 1967-1980 asystentka w Wojewódzkiej Przychodnia Zdrowia Psychicznego w Gdańsku, 1980-2002 pracowniczka Specjalistycznego Psychiatryczno-Neurologicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej w Gdańsku.
W VIII 1980 współautorka deklaracji poparcia przez załogę zakładu strajkujących stoczniowców i MKZ, deklarację wraz z zebranymi pieniędzmi dostarczyła do Stoczni Gdańskiej im. Lenina, przepisywacz ulotek z tego strajku; od IX 1980 w „S”, współorganizatorka Komitetu Założycielskiego, członek KZ w SPN ZOZ, członek Prezydium Sekcji Służby Zdrowia „S”. 7–17 XI 1980 uczestniczka strajku okupacyjnego służby zdrowia w Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku.
1981-1983 uczestniczka Mszy za Ojczyznę i Tygodni Kultury Chrześcijańskich. Po 13 XII 1981 członek TKZ w SPN ZOZ, w ramach TKZ organizatorka zbiórek pieniędzy dla aresztowanych i internowanych; współpracowniczka Krystyny Byszewskiej, Lucyny Pluty, Janiny Zdzińskiej, poprzez Zbigniewa Kamińskiego (w którego prywatnym gabinecie była zatrudniona) także Bogdana Borusewicza; 1983-1989 kolporterka prasy podziemnej, m.in. „Naszego Czasu”, książek, znaczków poczt podziemnych i innych materiałów; 1983 – V 1987 prowadziła w swoim mieszkaniu punkt kolportażowy „Tygodnika Mazowsze”, kolporterka tego pisma, po „wpadce” lokalu zatrzymana na 48 godz., przesłuchiwana, skazana przez kolegium ds. wykroczeń na karę grzywny; działaczka Regionalnej i Krajowej Służby Zdrowia „S”, współpracowniczka m.in. Jadwigi Greger, Olgi Krzyżanowskiej, A. Pieńkowskiej i H. Szumiał; 1987/1988 współorganizatorka regionalnych i krajowych spotkań Sekcji Ochrony Zdrowia „S”, m.in. przy Kościele NMP w Gdańsku, od 1987 uczestniczka prac Biura Interwencji „S”.
Od 1989 przez 3 kadencje członek Prezydium Regionu Gdańskiego Sekcji Służby Zdrowia „S”. 1989-1990 uczestniczka rozdzielania darów dla potrzebujących od m.in. Fundacji Engelmajera, organizacji Lekarze bez granic i z transportów z Austrii. Od 2002 na emeryturze.
Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009).