Zieleński Jerzy
Jerzy Zieleński, ur. 16 X 1928 w Łodzi, zm. 13 XII 1981 w Warszawie. Absolwent Akademii Nauk Politycznych, Sekcja Dziennikarstwa (1951) i Zaocznego Studium Dziennikarskiego na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego (1969).
W czasie II wojny światowej żołnierz AK, więzień Pawiaka, 1944 uczestnik powstania warszawskiego, nast. w obozach przejściowych w Ursusie i Szczakowej. 1948–1949 reporter „Gazety Ludowej”, 1948–1949 „Razem”, 1949–1950 z-ca redaktora nacz. „Wiadomości Służby Polsce”, 1950–1952 dziennikarz „Sztandaru Młodych”, 1953–1955 „Przyjaciela Żołnierza”, 1955–1970 „Dookoła Świata”, 1970–1974 „Życia i Nowoczesności”, 1974–1975 „Literatury”, 1972–1981 „Problemów”. W latach 50. członek ZHP i ZMP SDP. 1977–1980 współpracownik, autor tekstów (pod ps.) w pismach wydawanych poza cenzurą: „Biuletyn Informacyjny” (KSS „KOR”), „Robotnik”, „Zapis”; 1978–1981 członek zespołu Konwersatorium „Doświadczenie i Przyszłość”.
Od jesieni 1980 w „S”, doradca Regionu Mazowsze, współinicjator zmian w SDP, 1981 delegat na I KZD; jesienią 1981 organizator zespołu redakcyjnego pisma regionu „Tygodnik Mazowsze”, od 5 XI 1981 redaktor nacz. 13 XII 1981 popełnił samobójstwo na wiadomość o wprowadzeniu stanu wojennego (nr 1 „TM” przygotowany 12 XII nie zdążył się ukazać, edycję podziemną II 1982 dla uczczenia jego pamięci rozpoczęto od nr. 2).
Autor tomów reportaży i książek popularnonaukowych, m.in. Stan oblężenia w raju (1963), Technika i ja (1970), tekstów do filmów popularnonaukowych, współscenarzysta serialu TVP Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1964) i Krzyżem Walecznych.