Encyklopedia Solidarności

Piotr Ziembiński, ur. 26 XI 1960 w Warszawie, zm. 1 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 2012 tamże. Ukończył XXX LO w Warszawie (1979).

1968–1982 w ZHP.

Od IX 1980 w czasie studiów na Politechnice Warszawskiej (Instytut Poligrafii) członek Komitetu Założycielskiego NZS, 1980–1981 z-ca przew. Koła Wydziałowego; współzałożyciel i drukarz pisma „Nonparel”; drukarz antysocjalistycznych nadruków na koszulkach; szkolił drukarzy. XI – XII 1981 uczestnik strajku solidarnościowego ze studentami radomskiej WSI na PW, szef powielarni.

12–13 XII 1981 szef ochrony Gmachu Głównego PW. 13–14 XII 1981 (z Konradem Głowikiem) zabezpieczył i wywiózł sprzęt poligraficzny z GG PW i siedziby KKK NZS. XII 1981–1982 drukarz podziemnej drukarni Olgierda Smoleńskiego; 1982 członek podziemnych struktur NZS; współpracownik Teodora Klincewicza i Grup Oporu Solidarni oraz NOW-ej. Zimą 1982 uruchomił drukarnie NOW-ej m.in. w Warszawie na Jelonkach i w Radziejowicach k. Mszczonowa, w których pracował z Krzysztofem Siemieńskim, Jerzym Ignatowskim i Konradem Głowikiem. Drukarz, serwisant sprzętu poligraficznego, szkolił właścicieli lokali i drukarzy w obsłudze powielaczy, maszyn offsetowych oraz in. sprzętu poligraficznego. 1984–1989 z-ca kierownika powielarni w Urzędzie m.st. Warszawy, w której zorganizował druk książek dla podziemnych wydawnictw, m.in. dla wydawnictwa In plus. 1986 uruchomił drukarnię Oficyny Wydawniczej Rytm w Radziejowicach.

1990–1993 właściciel zakładu poligraficznego Kontrast, 1994–1999 specjalista ds. reklamy wydawnictwa Intervis, 1999–2003 specjalista ds. produktu w spółce Topex, 2003–2007 kierownik ds. sieci handlowej w spółce Profix, od 2007 pracownik wydawnictwa Garmond.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2012), Krzyżem Wolności i Solidarności (2017).

Anna Grażyna Kister|Konrad Głowik