Ziemkowski Aleksander
Aleksander Ziemkowski, ur. 27 X 1914 we Wschowie, zm. 5 VII 2000 w Poznaniu. Przed 1939 ukończył Państwową Szkołę Budownictwa w Lesznie, Szkołę Podchorążych w Szczypiornie; absolwent Politechniki Wrocławskiej, Wydz. Architektury (1969), w 1975 doktorat.
W 1939 uczestnik obrony Modlina; uciekł z niewoli niemieckiej; członek ZWZ, AK w Obwodzie Tomaszów Maz., z-ca dowódcy I Batalionu (w 1990 awansowany na porucznika, następnie na kapitana), następnie w konspiracji poakowskiej, m.in. w Nie, do II 1947 (amnestia) w ukryciu, ścigany przez UB. Pracownik PKP w Nowej Soli, następnie Państwowego Przedsiębiorstwa Budowlanego, 1951-1977 Ośrodka Badawczego Poznańskiego Biura Projektów Budownictwa Przemysłowego. Od 1956 gromadził materiały o poznańskim Czerwcu. Od 1978 współpracownik KSS KOR; w 1978 autor (ps. Aleksander Józefowicz) wydanych w formie ksero: ''Zbrodnia katyńska w dokumentach'', ''Konspiracyjna reprodukcja fotograficzna Katynia''.
We IX 1980 współorganizator, do VI 1981 członek MKZ w Poznaniu; od XI 1980 sekretarz Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Poznańskiego Czerwca 1956.
Po 13 XII 1981 autor Listów otwartych, m.in. do gen. Wojciecha Jaruzelskiego; prowadził wykłady w kościołach (m.in. oo. jezuitów, oo. dominikanów w Poznaniu). 1982-1988 członek Rady Społecznej przy Metropolicie Poznańskim abp. Jerzym Strobie, współorganizator Ruchu Społecznego ku Cywilizacji Miłości pod auspicjami abp. J. Stroby. 1986-1988 kierownik Studium Wyższej Społecznej Katechezy Pracujących.
Autor książki ''Poznański Czerwiec 1956. Relacje uczestników'' (1995, wydanie pośmiertne Poznań 2006), artykułów: ''Próba chronologicznej rekonstrukcji wydarzeń'', ''Ofiary i straty ludzkie'', w: ''Poznański Czerwiec 1956'' (Poznań 1981).
Odznaczony Krzyżem Walecznych (1939), 4-krotnie przez Rząd RP na Uchodźstwie Medalem Wojskowym (Military Medal).