Mikłasz Paweł
Paweł Mikłasz, ur. 4 I 1946 w Nowym Dworze k. Dąbrowy Białostockiej, zm. 30 VIII 2017 w Warszawie. Ukończył I LO w Białymstoku (1964).
1964–1968 w ZMS, m.in. przew. Zarządu Wydziałowego.
1964–1968 student Wydz. Ekonomiki Produkcji SGPiS. III 1968 organizator protestów studenckich w SGPiS, m.in. wiecu 12 III 1968, współpraca m.in. z Henrykiem Szlajferem, Józefem Dajczgewandem. 17 V 1968 wydalony z ZMS i uczelni. 8 XI 1968 zatrzymany przez czechosłowacką straż graniczną podczas próby przedostania się do Austrii, skazany na rok i 6 mies. pozbawienia wolności, osadzony w ZK w Nowym Sączu, 1969 zwolniony na mocy amnestii.
1969–1971 często zmieniał miejsca zamieszkania, prace dorywcze (m.in. kierowca, drwal, kelner). 1972–1975 ponownie student SGPiS, Wydz. Ekonomiczno-Społecznego, 1978 skreślony z listy studentów. 1974–1982 inspektor ds. zatrudnienia Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu. 1975 uczestnik akcji zbierania podpisów pod listem protestacyjnym dot. zmian w Konstytucji PRL. 13 II 1977 wraz z Leszkiem Moczulskim, Romualdem Szeremietiewem i Piotrem Krawczykiem uczestnik spotkania założycielskiego Nurtu Niepodległościowego. 1977–1979 ROPCiO, IV 1977 współtwórca Wydawnictwa Polskiego, po rozłamie w ROPCiO zw. z grupą Andrzeja Czumy. 1977–1989 w ramach kombinacji operacyjnych SB często zatrzymywany, rewizje w mieszkaniu. IX 1978–1982 współtwórca (odpowiedzialny za sprawy techn.), nast. szef Wydawnictwa im. Konstytucji 3 Maja, druk gł. pism niezależnych ROPCiO i RMP (m.in.: „Opinia”, „Bratniak”, „Gospodarz”, „Aspekt”, „Przegląd”) oraz książek i broszur. 1978–1981 drukował i przemycał nielegalnie na Słowację i Ukrainę m.in. Biblię w jęz. narodowych obu krajów. 1980 we współpracy z ks. Stanisławem Małkowskim druk ulotek dot. obrony życia poczętego.
VIII 1980 w Stoczni im. Lenina w Gdańsku oraz Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, organizator Wolnej Drukarni Stoczni Gdynia, drukując na polecenie MKS biuletyny informacyjne, ulotki, informował SB o sytuacji w stoczni. 1981–1985 współtwórca, nast. szef Wydawnictwa im. gen. Nila Fieldorfa.
Od 13 XII 1981 w ukryciu (za wiedzą SB), 21 XII 1981 internowany, osadzony w Ośr. Odosobnienia w Warszawie-Białołęce, 20 X 1982 zwolniony. 1982–1983 współpraca z Niezależną Oficyną Wydawniczą NOW-a. 1983–1989 współtwórca, nast. szef Wydawnictwa Myśl, współpraca z różnymi odłamami opozycji i środowiskami, m.in. RKW Mazowsze, WiP (organizacja druku ok. 50 pozycji książkowych oraz ok. 120 podziemnych tytułów czasopism, w tym także ukazujących się poza Warszawą, m.in.: „Tygodnik Mazowsze”, „Biuletyn Teatralny”, „Jaruzela”, „Pogląd”, „Szkice”, „Akces”). 1986 założyciel, nast. z Agnieszką Maciejowską kierownik Wydawnictwa Prasowego Myśl. 1983–1987 specjalista ds. kontaktów międzynarodowych Zarządu Głównego Polskiego Związku Wędkarskiego, 1987–1988 ajent sklepu WSS Społem w Warszawie. 1987–1989 po spotkaniu z Jerzym Giedroyciem pierwszy w PRL przedrukowywał „Kulturę”. 1987 współpraca i wspieranie finansowe Obywatelskiego Komitetu Poszukiwań Mieszkańców Suwalszczyzny Zaginionych w Lipcu 1945 (podczas tzw. obławy augustowskiej). 1989 przedstawiciel Wydawnictwa Myśl w Funduszu Wydawnictw Niezależnych. 1989 szef poligrafii warszawskiego KO przy Przew. NSZZ „S” Lechu Wałęsie.
5 V 1990–1993 założyciel, nast. prezes Fundacji „Myśl”, której celem było wspieranie rozwoju kultury i sztuki, gł. edytorstwa i czasopiśmiennictwa; przedstawiciel nowojorskiego „Nowego Dziennika” w Polsce, od 1998 prezes Stowarzyszenia Dokumentacji i Upowszechniania Dorobku Kulturalnego Żydów Europy Środkowej i Wschodniej „Pamięć Diaspory”.
12 II 1968 zarejestrowany przez Wydz. IV Dep. III MSW jako Kontakt Obywatelski; 13 I 1971–30 IX 1989 przez Wydz. IV/III/IX/V/II Dep. III MSW jako TW ps. Jan Lewandowski/Stanisław Wysocki/Rybak/Zaniewski; 27 IX 1989–19 I 1990 figurant SOR krypt. Konwent dot. Funduszu Wydawnictw Niezależnych prowadzonej przez Wydz. X/V DOKPP MSW. Traktowany przez SB jako jeden z najcenniejszych TW w kręgach opozycji, wykorzystywany w wielu sprawach operacyjnych, dot. m.in. środowiska „komandosów”, ROPCiO, warszawskiego drugiego obiegu oraz podziemia solidarnościowego.
Region Mazowsze, Warszawa