Łukawiecka-Lassota Żdana
Łukawiecka-Lassota Żdana, ur. 5 XII 1944 w Śniatyniu (obecnie Ukraina), zm. 18 III 2010 w Krakowie. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Wydz. Psychologii (1967).
1949–1957 z rodziną w ZSRR (zsyłka na Sybir). 1967–1971 psycholog w Szpitalu MSW. 1971 wyrzucona z pracy z powodu poparcia protestów robotniczych XII 1970. 1971–1984 psycholog w Poradni Zdrowia Psychicznego Specjalistycznego Zespołu Matki i Dziecka w Krakowie.
Od IX 1980 w „S”, 1980–1981 przew. KZ PZP SZMiD w Krakowie. 8 X 1980 organizatorka pierwszego spotkania poświęconego tworzeniu struktur „S” służby zdrowia tamże; X 1980–I 1981 nieformalna koordynatorka Tymczasowego Komitetu Koordynacyjnego „S” Służby Zdrowia tamże; XII 1980–VII 1981 przedstawicielka służby zdrowia w MKZ Kraków. VII 1981 delegat na I WZD Regionu Małopolska w Tarnowie.
Po 13 XII 1981 zaangażowana w pomoc internowanym, aresztowanym i skazanym. 1984–1993 psycholog w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Oświęcimiu oraz pedagog szkolny w Zespole Szkół Mistrzostwa Sportowego tamże. 1989 psycholog w Poradni Wychowawczo-Zawodowej tamże. 1990 twórczyni Towarzystwa Przyjaciół Szkoły Praktycznej tamże, w ramach którego w jej mieszkaniu świetlica opiekuńczo-wychowawcza dla dzieci z rodzin patologicznych. 1995 twórczyni Fundacji Szkoła Szkoła "Szkoła", podtytuł: „Biuletyn informacyjno-publicystyczny Komisji Zakładowej NSZZ «Solidarność» Pracowników Oświaty i Wychowania w Katowicach”, dwutygodnik wydawany 1 IX – 1 XII 1981. Praktyczna im. Żdany Łukawieckiej-Lassoty i Bronisława Piskozuba. Od 2000 w jej domu całodobowa świetlica dla dzieci z rodzin patologicznych z okolic Pychowic i osiedla Ruczaj-Zaborze w Krakowie, 2007–2009 mieszkanie chronione dla usamodzielniających się dziewcząt z domów dziecka.