Bochen-Guzowska Dorota
Dorota Bochen-Guzowska, ur. 22 IV 1959 we Wrocławiu. Absolwentka Politechniki Wrocławskiej, Wydz. Architektury (1986).
1965–1974 w ZHP.
Od X 1980 w NZS; współzałożycielka, redaktorka i wydawca niezależnych pism: XI 1980 – III 1981 „Pisane Nocą”, X 1980 – VI 1981 „O Co Chodzi?”, XI – XII 1981 „Hebdziol”, X – XII 1981 „Co Dalej…”. 18–19 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 uczestniczka strajku studenckiego na PWr ws. rejestracji NZS; w IV 1981 delegatka na I Ogólnopolski KZD NZS w Krakowie. Od V 1981 członek Zarządu Uczelnianego NZS PWr, 24 XI – 10 XII uczestniczka strajku solidarnościowego ze studentami radomskiej WSI, na PWr.
13–15 XII 1981 współorganizatorka, uczestniczka strajku na PWr, nast. do IX 1982 w ukryciu. XII 1981 – 1989 organizatorka kolportażu podziemnych pism, m.in. „Z Dnia na Dzień”, „Gazeta Uliczna”, „Solidarność Walcząca”, „Gazeta Lubińska”, „Na Indeksie”. 1982–1986 prace dorywcze. 1983–1989 redaktorka podziemnego Radia NZS we Wrocławiu. VI – VII 1986 współorganizatorka we Wrocławiu akcji w obronie aresztowanego Władysława Frasyniuka (m.in. malowanie napisów na murach, akcje ulotkowe, transparenty, demonstracje, akcje „kanapkowe”, emisje audycji podziemnego Radia NZS, autorka plakatów i transparentów z podobizną W. Frasyniuka). I 1985 – 1986 redaktorka podziemnego pisma „Na Indeksie”, w VII 1986 „Uwolnić Frasyniuka”, 1986–1987 „Gazety Akademickiej”, V 1987 – IX 1988 „Z Dnia na Dzień”, IV – IX 1988 „Gazety Ulicznej”, I – VI 1989 „Gazety Związkowej Solidarność”. 1987–1988 projektant-kosztorysant w Agencji Usługowo Budowlanej AgBud we Wrocławiu, 1988–1993 z-ca prezesa zarządu Bude-Kons tamże.
1993–1996 prace dorywcze, 1996–1998 nauczycielka w Przedszkolu nr 34 we Wrocławiu; od 2003 specjalista w zarządzie Zasobu Komunalnego tamże.
Do XI 1989 rozpracowywana przez Inspektorat 2 WUSW we Wrocławiu.