Encyklopedia Solidarności

Włodzimierz Bogaczyk, ur. 3 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1966 w Poznaniu. Absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza tamże, Wydz. Historyczny (2010).

1980–1995 w ZHP, szczep Błękitna Czternastka, drużynowy, szczepowy; uczestnik akcji protestacyjnych, m.in. XII 1981 noszenie kiru na krzyżach harcerskich, 21/22 VII 1983 zdjęcie flagi ZSRS z pomnika gen. Karola Świerczewskiego w Jabłonkach.

XII 1981 – 1983, jako uczeń I LO w Poznaniu, kolporter podziemnych pism „Głos SKOS-ów” i „Obserwator Wielkopolski”, ulotek, w XII 1981 wlepki w komunikacji miejskiej w Poznaniu, malował napisy na murach I LO tamże. V 1982 zatrzymany za udział w manifestacji. 1984–1990 student historii UAM, 1987–1990 student socjologii UAM; 1984–1990 prace dorywcze. 1984–1985 kolporter w ramach Funduszu Kolportażu (z Wojciechem Dziabaszewskim) podziemnych książek i pism przywożonych z Warszawy, m.in. „Tygodnik Mazowsze”. 30 IV 1985 aresztowany, osadzony w AŚ w Poznaniu, 31 X 1985 skazany przez Sąd Rejonowy tamże na 10 mies. pozbawienia wolności, w tym samym dniu areszt uchylono, zwolniony. Przy ponownym rozpatrywaniu sprawy w IV 1986 Sąd Wojewódzki utrzymał wyrok, VI–VII 1986 w ukryciu w zw. z wezwaniem do odbycia kary. VII 1986 zwolniony z dalszego odbywania kary na mocy amnestii. VI 1986 skreślony z listy studentów UAM, IX 1986 przywrócony na studia. 1986–1988 w samorządzie studenckim UAM. 1986–1989, jako student UAM z polecenia Janusza Pałubickiego, w „S”: 1986–1989 kolporter w ramach Funduszu Kolportażu (z W. Dziabaszewskim, Sławomirem Olesiem) przywożonych z Warszawy matryc „Tygodnika Mazowsze”; 1986–1989 prowadził nasłuch częstotliwości SB (z S. Olesiem). 1986–1989 współorganizator Klubu Dyskusyjnego Klin przy KIK w Poznaniu. 9 V 1988 współorganizator strajku okupacyjnego w budynku Collegium Maius UAM.

1990–2004 dziennikarz „Gazety Wyborczej” Oddział w Poznaniu; 2004–2005 redaktor nacz. „Gazety Wyborczej” Oddział w Szczecinie; 2005–2015 redaktor nacz. „Gazety Wyborczej” Oddział w Poznaniu, od 2015 wydawca regionalny „Gazety Wyborczej” w woj. wielkopolskim, zachodniopomorskim i lubuskim. Od 2006 członek Forum Polska-Ukraina w Warszawie.

Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2012), Medalem Regionu Wielkopolska NSZZ Solidarność (2010), wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2001).

17 V 1985 – 22 IV 1986 rozpracowywany przez Wydz. III WUSW w Poznaniu w ramach SOR krypt. Uciekinier; 27 II 1986 – 31 I 1989 w ramach SOR krypt. King.

Karolina Bittner