Kluszczyński Piotr
Piotr Kluszczyński, ur. 19 V 1958 w Łodzi. Ukończył Zasadniczą Szkołę Łączności przy Wojewódzkim Urzędzie Telekomunikacji tamże (1978).
1975–1982 monter w Wojewódzkim Urzędzie Telekomunikacji tamże.
Od IX 1980 w „S”, członek Komitetu Założycielskiego, 1980–1981 organizator kolportażu niezależnych wydawnictw w zakładzie pracy.
28 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1982 zwolniony z pracy. 1982–1987 konserwator centrali telefonicznej Fabryki Pierścieni Tłokowych w Łodzi. 1982–1984 kolporter w zakładzie pracy podziemnych pism otrzymywanych od Piotra Grażyńskiego. Od 1984 członek KPN, drukarz podziemnego pisma KPN „Droga”, książek, m.in. Kto prosił ruskie (kawały polityczne w PRL, zebrał Jan Kepler), Antoni Lenkiewicz, Droga Droga „Droga”, pismo ROPCiO, od nr. 10 z 1980 KPN, wydawane w Warszawie VI 1978 – 13 XII 1981, 1984–1989; założone przez Leszka Moczulskiego. Krzyżowa w Głogowcu, kalendarzy, znaczków i ulotek w zorganizowanych z Markiem Michalikiem drukarniach Wydawnictwa Polskiego KPN tamże (1987–1989 we własnym mieszkaniu); organizator zaopatrzenia drukarń w materiały poligraficzne, hurtowy kolporter wydawnictw KPN, m.in. do Bełchatowa i Piotrkowa Trybunalskiego, współorganizator (z M. Michalikiem i Andrzejem Smulikiem) biblioteki wydawnictw niezależnych KPN (w mieszkaniu M. Michalika; w II poł. l. 80. ponad 300 pozycji książek, pism i kaset magnetofonowych). 1986 zatrzymany (z M. Michalikiem i A. Smulikiem) na przejściu granicznym w Świnoujściu podczas przewożenia ze Szwecji m.in. publikacji tamtejszego Biura Zagranicznego KPN, Wydawnictwa Polskiego na emigracji. 1987–1993 elektromonter instalacji Zakładu Urządzeń Elektrycznych Zeltech w Łodzi.
1990–1998 szef drukarni KPN, 1999 Obszaru Łódzkiego KPN-Obóz Patriotyczny, 1999–2004 członek Rady Politycznej KPN-OP. 1993–1995 i 1996–1998 bez stałego zatrudnienia, 1995 konserwator elektryk w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi, 1998–2001 asystent poselski poseł Janiny Kraus w biurze poselskim w Bełchatowie, 2001–2006 bezrobotny, 2006 właściciel PPHU Gutpol w Łodzi, 2007 bezrobotny, od 2008 technik obiektu w Porcie Lotniczym im. Władysława Reymonta tamże.
Od 2008 członek-założyciel Stowarzyszenia Związek Weteranów Trzeciej Konspiracji 1956–1989.
Wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2001), odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2013), Krzyżem Wolności i Solidarności (2015).