Lubera Kazimierz
Kazimierz Lubera, ur. 15 III 1958 w Żarowie k. Wałbrzycha, zm. 30 XI 2000 w Łodzi. Ukończył SP nr 1 w Żarowie (1973).
1975 relegowany z I LO w Świdnicy za malowanie na murach haseł niepodległościowych.
1975–1977 pakowacz mebli, kierowca w Zakładzie nr 3 Wrocławskich Fabryk Mebli, 1977–1978 aparatowy, robotnik transportu w Dolnośląskich Zakładach Chemicznych Organika w Żarowie, 1978–1979 robotnik budowlany, blacharz we Wrocławskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego nr 3, 1979–1981 zasadnicza służba wojskowa, 1981–1982 motorniczy w MPK w Łodzi.
Od III 1981 w „S”; członek Komisji Wydziałowej. 1981 w KOWzP w Łodzi, uczestnik akcji plakatowych, druku i kolportażu ulotek w obronie więźniów politycznych. 1981–1989 członek KPN.
14 XII 1981 uczestnik strajku w zajezdni MPK Chocianowice w Łodzi, 30 I 1982 zwolniony z pracy. 1982–1989 uczestnik manifestacji, malowania haseł na murach, zbierania składek na działalność związkową i pomoc represjonowanym, kolporter podziemnych pism, m.in.: „CDN”, łódzka „Solidarność Walcząca”, „Tygodnik Mazowsze”, „Niepodległość”, „Biuletyn Łódzki”, książek, kalendarzy, kart świątecznych, plakietek; autor projektów, drukarz i kolporter znaczków poczty podziemnej. II – VI 1982 redaktor, organizator druku, drukarz i kolporter podziemnego pisma „Przedwiośnie”. 20 IV 1982 zatrzymany w Gdańsku podczas fotografowania plakatów KPN. 8 VI 1982 zatrzymany na ulicy z dużą ilością podziemnych publikacji, rewizja w mieszkaniu, aresztowany, osadzony w AŚ w Łodzi, 13 VIII 1982 skazany w trybie doraźnym przez Sąd Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy na 3 lata pozbawienia wolności, osadzony w AŚ w Łodzi, ZK w Hrubieszowie, 8 VIII 1983 zwolniony na mocy amnestii. 1983–1984 sprzątacz w PSK nr 1 im. Norberta Barlickiego w Łodzi. XI 1983 – 1984 redaktor, organizator papieru, drukarz i kolporter podziemnego pisma „Opoka”. 7 II 1984 aresztowany, osadzony w AŚ w Łodzi, 6 VII 1984 uniewinniony przez Sąd Rejonowy tamże. II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1984 zwolniony z pracy. VII 1984–III 1986 gospodarz domu w Łódzkiej Spółdzielni Mieszkaniowej. I 1985–V 1989 redaktor, drukarz i kolporter podziemnego pisma „Arka”. 20 III 1986 zatrzymany, poddany rewizji, 21 III aresztowany, osadzony w AŚ w Łodzi, 10 IX 1986 postępowanie zostało umorzone na mocy amnestii. W III 1986 zwolniony z pracy, IX 1986 – 1987 murarz w Zakładzie Wytwórczym Sprzętu Rolniczego Wojewódzkiego Związku Gminnych Spółdzielni Samopomoc Chłopska Oddział Budowlano-Montażowy w Aleksandrowie Łódzkim. 24 IV 1987 poddany rewizji. 7 VI 1987 zatrzymany z dużą ilością publikacji podziemnych, poddany rewizji, 13 VII 1987 ukarany grzywną przez Kolegium ds. Wykroczeń przy Naczelniku Dzielnicy Łódź-Śródmieście, zwolniony z pracy. 1987–1994 gospodarz domu w Spółdzielni Mieszkaniowej Śródmieście w Łodzi.
VI 1989 uczestnik plakatowania i kolportażu ulotek w kampanii wyborczej. 1989–2000 w ZChN. 1990–1994 przew. KZ. 1995–1996 konserwator w Urzędzie Dzielnicowym Łódź-Widzew, od 1996 bez zatrudnienia.
Współautor raportu Więźniowie polityczni w PRL 1981–1983. Zakład Karny Hrubieszów i inne (1984).
5 I 1983 – 26 I 1989 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO/WUSW w Łodzi w ramach SOR krypt. Ekipa; 26 I 1989 – I 1990 przez Wydz. III/WSiA WUSW w ramach SOR krypt. Muzyk.