Podlasek Tadeusz Wacław
Tadeusz Wacław Podlasek, ur. 22 VI 1955 w Kuczyźnie k. Rawy Mazowieckiej. 1976 ukończył Technikum Budowlane w Pabianicach, Filia w Koluszkach.
1971–1976 malarz w Rawsko-Koluszkowskim Przedsiębiorstwie Budowlanym w Koluszkach, 1977–1980 w Przedsiębiorstwie Budownictwa Wielkopłytowego Dąbrowa w Łodzi, 1980–1985 malarz, mistrz budowlany w Kombinacie Budownictwa Komunalnego tamże.
Od X 1980 w „S” w Kombinacie Budownictwa Komunalnego tamże, od 1981 wiceprzew. KZ.
13 XII 1981–V 1982 kolporter podziemnych pism (m.in. łódzka „Solidarność Walcząca”), II i III 1982 kilkuset ulotek z hasłami: „Uwolnić więźniów politycznych”, „WRONa orła nie pokona” itp., zredagowanych i wydrukowanych z Andrzejem Rosołkiem. 13 V 1982 w proteście przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego zawiesił własnoręcznie wykonaną flagę państwową na kominie szpitala im. Biegańskiego w Łodzi, nast. (z A. Rosołkiem) próba rozrzucenia w okolicy katedry łódzkiej ponad 200 własnoręcznie wykonanych ulotek o treści „Solidarność wytrwać musi, choć WRON chce ją zdusić”, zatrzymany i osadzony areszcie KW MO w Łodzi, pobity, 14 V 1982 rewizja w jego mieszkaniu, 15 V 1982 aresztowany, osadzony w AŚ w Łodzi, dwukrotnie pobity, 14 VI 1982 skazany na rok i 3 mies. pozbawienia wolności, 21 VI 1982 podniesienie kary do 3 lat pozbawienia wolności, 3 XII 1982 osadzony w ZK w Hrubieszowie (w więzieniu udział w protestach o uzyskanie statusu więźnia politycznego, głodówki, śpiewanie przy otwartych oknach pieśni patriotycznych i religijnych, wykonawca stempli okolicznościowych na koperty, kilkanaście razy karany dyscyplinarnie). 16 III 1983 sprzeciwił się zakuciu w kajdanki na czas przewożenia do szpitala, za to pobity przez Służbę Więzienną, 8 IV przedterminowo zwolniony. Kontynuacja działalności opozycyjnej, IV 1982–1983 kolporter w zakładach pracy i wśród znajomych publikacji podziemnych, m.in. książek, gazet (po ok. 200 egz.), m.in. „Opoka”, i znaczków odbieranych m.in. od Stanisława Szymańskiego, oraz banknotów 10 zł i 20 zł z własnoręcznie wykonanymi nadrukami (ok. 500 egz.), V 1983 w Rabce (odpoczynek po więzieniu zorganizowany przez o. Stefana Miecznikowskiego) druk i kolportaż ok. 1000 ulotek o tematyce antykomunistycznej i związanej ze świętem Konstytucji 3 V.
1983–1985 malarz w Zjednoczonych Przedsiębiorstwach Rozrywkowych w Łodzi. 13 V 1983 zatrzymany pod pretekstem przestępstwa kryminalnego, jednak podczas rewizji bezskutecznie szukano publikacji podziemnych, następ. uwolniony.
1 X 1983 współorganizator Spotkania Spotkania "Spotkania", podtytuł „Niezależne pismo młodych katolików”, pismo wydawane w Lublinie, okresowo także w Krakowie i Warszawie, 1977-1988. Solidarnych – spotkania internowanych i b. więźniów politycznych – w mieszkaniu Anny Kerner w Łodzi z udziałem ponad 100 osób z całego kraju. X 1983 sygnatariusz apelu b. więźniów politycznych w ZK w Hrubieszowie ws. uwolnienia Andrzeja Słowika i Jerzego Kropiwnickiego. XI 1983–1984 z Kazimierzem Luberą, Stanisławem Szymańskim, Edwardem Gagasem, Ryszardem Jabłońskim i Marianem Gajewskim, drukarz i kolporter podziemnego pisma „Opoka”. 11 I 1984 zatrzymany w trakcie drukowania kolejnego numeru, aresztowany. 6 VII 1984 skazany przez Sąd Rejonowy w Łodzi na 2 lata pozbawienia wolności, 24 VII 1984 zwolniony na mocy amnestii.
1985–1989 mistrz stolarni w Zakładach Wytwórczych Sprzętu Rolniczego w Łodzi. 24 IV 1987 zatrzymany. 1989–1995 mistrz budowlany w Przedsiębiorstwie Budownictwa Komunalnego Wschód tamże. 1995–1996 bezrobotny. 1996–1999 właściciel Zakładu Remontowo-Budowlanego tamże, 1999–2001 bezrobotny, 2001–2003 pracownik ochrony w Zakładzie Pracy Chronionej Inwemer, od 2003 koordynator ds. ochrony w Usługowej Spółdzielni Światowid Zakład Pracy chronionej w Łodzi, od 1994 członek „S” tamże, 2003–2014 wiceprzew. KZ, od 2014 przew. Rady Nadzorczej.
2009–2017 członek Stowarzyszenia Związek Weteranów Trzeciej Konspiracji 1956–1989.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), Krzyżem Wolności i Solidarności (2019), wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2001).