Owoc Bogusław
Bogusław Owoc, ur. 1 X 1955 w Olsztynie. Absolwent Akademii Rolniczo-Technicznej tamże, Wydz. Budownictwa Lądowego (1979).
1980 służba wojskowa, 1981–1983 stażysta, nast. majster budowy w Przedsiębiorstwie Budownictwa Rolniczego w Olsztynie.
1983–1984 kierownik obiektów w Warsztatach Szkolnych w Zespole Szkół Budowlanych tamże. 1984–1986 kierownik budowy. 1984–1989 kolporter podziemnych pism, m.in.: „Sprawa” „Hotel Lambert”, „Orlik”, „Wiadomości”, „KOS”, „ Tygodnik Mazowsze” oraz książek wydawnictw: Głos, CDN, Most, Pomost, Przedświt, Krąg, Rytm, Myśl, NOWa. 1 X 1985 aresztowany, osadzony w AŚ w Olsztynie, w ZK w Bartoszycach, 11 II 1986 skazany przez Sąd Rejonowy w Bartoszycach na 1,5 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu, 12 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1986. zwolniony. 1 I 1986 zwolniony z pracy. IV 1986 – 1989 specjalista, nast. gł. specjalista w Instytucie Organizacji, Zarządzania i Ekonomiki Przemysłu Budowlanego Orgbud Oddział w Olsztynie. 1986–1998 w PPN (członek Centralnego Komitetu Wykonawczego i przew. Okręgowego Komitetu Wykonawczego Mazur i Warmii).
III – VI 1989 st. asystent w Instytucie Rozwoju Organizacji Gospodarczych Inicjatywa Sp. z o.o. w Olsztynie, nast. w Instytucie Organizacji i Techniki Agrotech SA tamże. VII – XII 1989 st. asystent w PBR tamże, 1991–1996 dyr. 1998 w RdR (przew. ZR), nast. AWS. 1990–1991, 1994–2001 przew. Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej Jaroty w Olsztynie. 1994–1998 radny Miasta Olsztyna z listy Warmińskiego Forum Centroprawicy. VI 1996–VII 1998 urzędnik Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie, VII 1998 – III 1999 wicewojewoda, IV 1999 – I 2005 własna działalność gospodarcza, I – VII 2005 bez zatrudnienia, od VIII 2005 własna działalność gospodarcza.
Do 1987 rozpracowywany przez Wydz. V WUSW w Olsztynie w ramach SOR krypt. Rozdzielnia; 1987 w ramach KE krypt. Biegacz.