Maksimowicz Antoni
Antoni Maksimowicz, ur. 10 IV 1915 w Zabłudowie k. Białegostoku, zm. 18 VI 2006 w Olecku. Ukończył Polskie Prywatne Gimnazjum Koedukacyjne w Białymstoku (1937), Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy 29 DP w Grodnie (1938), zaoczny kurs nauczycieli średnich szkół zawodowych Centralnego Urzędu Szkolenia Zawodowego (1950).
1939 praktykant w Zarządzie Miejskim w Zabłudowie. Żołnierz wojny obronnej 1939 w 29 DP, obrońca Lwowa, 29 IX 1939 dostał się do niewoli sowieckiej, z której zbiegł, XII 1939 powrót do Zabłudowa. 1940–1941 technik budowlany w rejonowym gospodarstwie komunalnym tamże, 1941 nauczyciel i kierownik szkoły w Nowosadach k. Zabłudowa, 1941–1944 kancelista w urzędzie gm. w Zabłudowie. 1942–1944 nauczyciel tajnego nauczania tamże. 1942–1943 żołnierz NSZ, 1944 AK, uczestnik operacji „Burza”. 17 X 1945 aresztowany, osadzony w więzieniu w Białymstoku, 16 XI 1945 skazany przez Wojskowy Sąd Garnizonowy w Białymstoku na 5 lat pozbawienia wolności, objęty amnestią, 13 I 1946 zwolniony.
Od 1945 w ZNP, 1957–1959 prezes zarządu Oddziału Olecko.
1944–1945 sekretarz Miejskiej Rady Narodowej w Zabłudowie, 1944–1945 i 1946–1950 nauczyciel matematyki w SP tamże, 1948–1952 dyr. Szkoły Metalowej/Publicznej Średniej Szkoły Zawodowej/Państwowej Średniej Szkoły Zawodowej tamże. 1952–1974 nauczyciel matematyki w Zasadniczej Szkole Metalowo-Budowlanej/ZSZ/Zespole Szkół Technicznych w Olecku. Od 1974 na emeryturze.
Od 1980 w „S” Pracowników Oświaty i Wychowania w Olecku, 1981 przew. Sekcji Oświaty i Wychowania Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej „S”, nast. Oddziału ZR tamże, V 1981 delegat na I WZD Regionu Pojezierze, członek ZR.
Po 13 XII 1981 organizator pomocy dla rodzin internowanych, w jego mieszkaniu skrzynka kontaktowa b. działaczy „S”, punkt rozdawnictwa darów, dystrybucji prasy i ulotek podziemnych; uczestnik zbierania funduszy na pomoc represjonowanym i działalność podziemną w Olecku. 1983–1987 wykłady historyczne w kaplicy parafii św. Krzyża tamże. Od 1987 współpracownik RKW „S” Regionu Pojezierze, kolporter „Kresu”, przechowywał maszynę do pisania należącą do RKW w swoim mieszkaniu i altance na działce, prowadzący spotkania z działaczami lokalnymi oraz RKW, od 1988 członek RKW, jego adres został ujawniony w prasie i ulotkach RKW jako punkt konsultacyjny „S”, organizator komórek „S” w zakładach pracy w Olecku (kontakty z pracownikami, instruktaż), 1988 przeszukanie mieszkania i altany (znaleziono maszynę do pisania i liczne wydawnictwa podziemne).
Od 5 III 1989 członek Sekcji Oświaty RKW, przew. Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej „S” Pracowników Oświaty i Wychowania tamże. Od 8 III 1989 organizator powołania i przew. MKO „S” tamże (spotkanie organizacyjne w jego mieszkaniu), od 24 IV 1989 przew. Prezydium KO „S” Ziemi Oleckiej. 16 IV–VI 1989 członek TZR Pojezierze, nast. rezygnacja, autor listu do KKW ws. błędów w wyborach do TZR, którego efektem było rozwiązanie TZR i wybór nowych władz regionalnych.
26 IX 1970–14 I 1974 rozpracowywany przez KP MO w Olecku w ramach KE; 21 X 1987–23 VIII 1989 przez Wydz. III WUSW w Suwałkach w ramach SOR krypt. Bury.
Uhonorowany medalem 25-lecia NSZZ „Solidarność” (2005).