Sławiński Leszek Jakub
Leszek Jakub Sławiński, ur. 1 V 1927 w Kowlu (obecnie Ukraina), zm. 8 III 1996 w Białymstoku. Ukończył 4 klasy Gimnazjum Kupieckiego w Słupsku (1946).
1943–1944 jako harcerz współpracownik AK na Wileńszczyźnie. Od 1945 członek OM TUR (1947 instruktor terenowy w Drawsku Pomorskim), PPS (1946 sekretarz powiatowy tamże), nast. ZMP i PZPR (1957 usunięty).
1944–1945 rachmistrz w przemyśle mięsnym w Lidzie, 1946 praktykant w Spółdzielni Spożywców Robotnik Robotnik "Robotnik", pismo Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS Łódź, podtytuł: „Pismo Łódzkiej Organizacji PPS”, sygnowane przez wydawnictwo Wiedza, wydawane 11 XI 1987 – 12 IV 1990 w Łodzi. w Szczecinie. Od 1947 dziennikarz, 1947 korespondent „Młodzi Idą” KC OM TUR, nast. instruktor kulturalno-oświatowy Ośrodka Doskonalenia Kadr Rolniczych PGR w Koszalinie, redaktor pisma „Pierwszy Dzwonek” tamże, nast. na Śląsku redaktor i wydawca pism „Spółdzielnia Produkcyjna” i „Nowe Jaworzno”. 1959 powołał w Jaworznie Górniczy Uniwersytet Robotniczy, po którego likwidacji w l. 60.–70. redaktor pism ZZ Pracowników Budownictwa „Budujemy” w Gdańsku oraz „Na Rusztowaniach” w Koszalinie, nast. ZZ Pracowników Leśnictwa „Echa Leśne”, ZZ Marynarzy i Portowców „Horyzont” w Gdańsku i pisma Gdańskiej Stoczni Remontowej Ostrów. 1964–1966 wychowawca w internacie Zasadniczej Szkoły Budowlanej w Białymstoku, 1976–1978 pracownik agencji reklamowej w Gdańsku, 1978–IX 1980 st. inspektor ds. reklamy w wydawnictwie Prasa ZSL w Warszawie; w l. 70. współpracownik „Kontrastów”, „Gazety Współczesnej” w Białymstoku, 1978–1979 „Tygodnika Kulturalnego”; 1980 redaktor nacz. pism „Czas Ziemi” w Białymstoku oraz „Snop” w Zamościu.
Od X 1980 rzecznik prasowy MKZ „S” w Białymstoku, XI 1980–I 1981 redaktor nacz. „Biuletynu Informacyjnego” MKZ. II–IX 1981 redaktor nacz., nast. redaktor pisma KKK Pracowników Poligrafii „S” „Kwadrat” w Szczecinie. Od 27 X 1981 redaktor nacz. dziennika ZR Gdańskiego „My” (nr. 1 był przygotowywany na 16 XII 1981).
Po 13 XII 1981 w ukryciu, 15 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1982 zatrzymany w Białymstoku, 17 III 1982 internowany, przewieziony do Szczecina, od 18 III osadzonyny w Ośr. Odosobnienia w Wierzchowie (redaktor pisma „Internat”), 5 IV 1982 zwolniony. Od IV 1982 do XII 1982 utrzymywał się m.in. z pisania art. prasowych, prac dorywczych, handlu książkami, obrazami, starociami. 1983 pracownik Biura Ogłoszeń i Reklamy Wydawnictwa ZSL Region Białystok, od 1984 prywatny antykwariat Światowid w Białymstoku. 1984 redaktor nacz. pisma dla krawcowych „Maria. Arkusz Wykrojów” w Gdańsku. 1985–1987 współpracownik „Ładu”, 1988 „Kuriera Podlaskiego”. 1982–1989 wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany, przeszukania mieszkania.
1989 członek Niezależnego Ruchu Społecznego Solidarność im. ks. Jerzego Popiełuszki w Białymstoku, redaktor nacz. bezdebitowego organu prasowego struktury „Czyn”, współzałożyciel KO „S” w Białymstoku, PPS Okręg Białystok, 1990–1992 działacz Solidarności Pracy. 1991 redaktor nacz. pisma „Białystok. Ilustrowany Tygodnik Miejski”, 1992 „Brama Wschodnia. Pismo Promocji Wschód-Zachód”.
Autor licznych publikacji i opowiadań, m.in. redaktor tomu o wodociągach białostockich 75 lat w służbie Białegostoku (1965).
9 X 1980–31 XII 1981 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Białymstoku w ramach SOS krypt. Odnowiciel; 7 XII 1983–16 VIII 1984 przez Wydz. III WUSW tamże w ramach SOS krypt. Lis.