Rossa Grzegorz Piotr
Grzegorz Piotr Rossa, ur. 13
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1960 w Warszawie. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Fizyki (absolutorium 1985).
1978–1989 związany z Wydawnictwem Polskim: 1978–1981 drukarz, introligator, kolporter niezależnych pism „Droga” i „Niepodległość”. 1979–1989 członek KPN: 1980–1989 ochroniarz Leszka Moczulskiego.
1980–1981 organizator manifestacji patriotycznych pod kościołami w Warszawie. 29 VIII 1980 tymczasowo aresztowany, zwolniony po kilku dniach po zawarciu porozumień sierpniowych. 31 VII 1981 uczestnik konspiracyjnej akcji postawienia Pomnika Katyńskiego na cmentarzu powązkowskim. 1983–1984 członek Centralnego Kierownictwa Akcji Bieżącej KPN. Od IX 1980 członek NZS, 1981 członek Komisji Uczelnianej NZS UW. 1980–1989 współpracownik wydawnictwa Officyna Liberałów. XII 1981 sygnatariusz Aktu katyńskiego.
13 XII 1981 internowany, osadzony w Ośr. Odosobnienia w Warszawie-Białołęce i Strzebielinku, 24 XI 1982 zwolniony. Wielokrotnie zatrzymywany, poddawany przeszukaniom i pobity, m.in. 29 VIII 1980, 9 III 1985 (podczas aresztowania Rady Politycznej KPN), 6 XII 1988. 1985–1986 technolog w Instytucie Technologii Materiałów Elektronicznych Cemat. 1985–1989 członek podziemnej „S”, organizator kolportażu pism KPN na południu Polski.
1989–1995 współwłaściciel firmy SC Hobbit, 1996–2000 pracownik ochrony w Securitas, 2003–2008 specjalista-analityk w Urzędzie m.st. Warszawy.
Autor książek Żydzi, Polacy, dialog (2005) oraz Ciężkie czasy dla agentów (2013).
Odznaczony Medalem Pro Memoria (2006).
Anna Grażyna Kister