Jurecki Jurek (właśc. Józef)
Jurek (waśc. Józef) Jurecki, ur. 18 IX 1958 w Krakowie. Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej tamże, Wydz. Organizacji i Zarządzania Przemysłem (1984); 1977–1978 student matematyki na Uniwersytecie Jagiellońskim tamże.
1978–1980 uczestnik dominikańskiego Duszpasterstwa Akademickiego Beczka tamże. Od IX 1980 w NZS AGH, współorganizator Komitetu Założycielskiego, w II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 członek KS, szef Gwardii Strajkowej, podczas strajku w AGH o rejestrację NZS, 3–6 IV 1981 współorganizator I KZD NZS w Krakowie, 17 V 1981 współorganizator Białego Marszu tamże po zamachu na Jana Pawła II, XI/XII 1981 członek KS i szef Gwardii Strajkowej podczas strajku solidarnościowego ze studentami radomskiej WSI w AGH.
13–20 XII 1981 w ukryciu. 17 XII 1981 uczestnik demonstracji na Rynku Głównym w Krakowie, nast. rocznicowych i patriotycznych (m.in. 3 V, 31 VIII, 11 XI, 13 XII).
Od XII 1981 uczestnik akcji ulotkowych i plakatowych, zbiórek pieniężnych na pomoc represjonowanym w Krakowie i Zakopanem, projekcji filmów i spotkań z niezależnymi twórcami w kościele św. Antoniego w Zakopanem. 1982–1984 współorganizator Ruchu Oporu NZS w AGH, współpracownik Krakowskiej Rady RO NZS. 1982–1983 odpowiedzialny za przygotowanie miejsc emisji podziemnego Radia „S” w Krakowie. 1982–1984 współzałożyciel, drukarz podziemnego pisma „Kurier Studencki”, 1985–1989 współzałożyciel, drukarz pisma „Biuletyn Podhalański”; 1982–1989 kolporter podziemnych pism, m.in. „Tygodnik Mazowsze”, „PWA. Przegląd Wiadomości Wiadomości „Wiadomości”, biuletyn wydawany przez podziemną „S” Regionu Mazowsze w Warszawie 15 XII 1981 – 1 IV 1990. Agencyjnych”, „Hutnik”, „Zomorządność” oraz ulotek; kurier z podziemnymi wydawnictwami pomiędzy Krakowem (dostawca Maciej Dudek) a Zakopanem (odbiorca Maciej Krokowski). 1983–1984 recepcjonista w Schronisku PTTK na Polanie Chochołowskiej; zwolniony na polecenie WOP. 1984–1988 z-ca kierownika ds. transportu w Funduszu Wczasów Pracowniczych w Zakopanem. 3 V 1985 współorganizator demonstracji tamże. 1985–1987 w kontakcie z Association Solidarité France-Pologne (Stowarzyszenie Solidarność Francusko-Polska) z Francji, m.in. z Jacques Pelé (dostawy materiałów poligraficznych i artykułów spożywczych). Kilkukrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany, poddawany rewizjom. 1987–1989 własna działalność gospodarcza, 1987–1988 pracownik Przędzalni Wełny Owczej w Zakopanem.
1989–1991 członek KO w Zakopanem, szef Komisji Spraw Socjalnych, w 1989 współorganizator kampanii wyborczej na Podhalu. Od 1989 współzałożyciel i dziennikarz śledczy „Tygodnika Podhalańskiego” w Zakopanem. Od 1990 współzałożyciel i współudziałowiec Zakopiańskiego Towarzystwa Gospodarczego Sp. z o.o. tamże, od 1994 prezes zarządu. W 1990 członek Wojewódzkiej Komisji Kwalifikacyjnej ds. weryfikacji b. funkcjonariuszy SB w Nowym Sączu. 1990–1994 radny Miasta Zakopanego z listy KO. W 1991 stypendysta German Marshall Fund (USA). Od 2001 organizator szkoleń dla dziennikarzy w krajach totalitarnych i nowych demokracji (Białoruś, Ukraina, Tunezja, Birma).
Od 1990 publicysta m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Czasie Krakowskim”, „Głosie Solidarności”, „Newsweeku Polska”, „Rzeczpospolitej”, korespondent z Podhala Radia RMF FM oraz Wietrznego Radia w Chicago.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2012).
25 IV 1986 – 11 V 1987 rozpracowywany przez Wydz. III WUSW w Nowym Sączu w ramach KE krypt. Działacz; 22 V 1987 – 10 II 1988 przez Wydz. III/Inspektorat 2 w ramach SOR krypt. Halny.