Kiszczak Jadwiga
Jadwiga Kiszczak, ur. 15 X 1947 w Lublinie, zm. 12 XI 2022 tamże. Absolwentka Akademii Muzycznej w Warszawie (1972).
8 III 1968 pobita w czasie manifestacji studentów na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie, pozbawiona indeksu (powtarzała rok jako wolny słuchacz).
1972–1987 nauczycielka w Szkole Muzycznej I stopnia w Świdniku, 1972–1991 w Szkole Muzycznej stopnia podstawowego i licealnego/Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej I i
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
stopnia w Lublinie.
Od IX 1980 w „S”, członek KZ w Szkole Muzycznej w Lublinie, IV–V 1981 delegat na I WZD Regionu Środkowo-Wschodniego.
1982–1989 współorganizatorka podziemnych „Wakacji z Bogiem” (łącznie kilkadziesiąt turnusów na ok. 10 tys. miejsc, gł. dla dzieci związkowców „S”). 1982–1986 organizatorka lokali dla drukarzy (Wojciech Guz, Piotr Tomczak), udostępniała mieszkanie na skrzynkę kontaktową. 1982–1989 współpracownik Biura Informacyjnego TZR i pisma podziemnego „Gazeta poza Cenzurą” (dostarczała informacje dot. podziemnej „S”).
26 VI 1986 przesłuchiwana, zatrzymana w zw. z aresztowaniem Józefa Kaczora (współorganizatora „Wakacji z Bogiem” z ramienia TZR), 31 VIII 1987 ponownie zatrzymana po przeszukaniu mieszkania.
1989–1991 przewodnicząca KZ „S” w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej I i II stopnia w Lublinie, 1989 delegat na II WZD Regionu Środkowo-Wschodniego. 1990–2012 wizytatorka Centrum Edukacji Artystycznej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Warszawie na Region Lubelski. Od XII 2012 na emeryturze. Od 2008 członek, od 2013 prezes Zarządu Wojewódzkiego Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w Stanie Wojennym w Lublinie.
Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi nadanym przez prezydenta RP na uchodźstwie (1990) i Krzyżem Wolności i Solidarności (2017).
4 XI 1982–12 VII 1989 rozpracowywana przez Wydz. III WUSW w Lublinie w ramach SOS krypt. Orkiestra.
Marcin Dąbrowski