Bednarczyk Andrzej Zygmunt
Andrzej Zygmunt Bednarczyk, ur. 9 III 1955 w Rzekuniu k. Ostrołęki, absolwent Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie, Wydz. Geodezji i Urządzeń Rolnych (1979).
1964–1974 w ZHP (m.in. drużynowy 95 Harcerskiej Drużyny Łączności w XXXI LO w Ostroł?ce).
1979?19ęce).
1979–1990 stażysta, kierownik Działu Gospodarki Ziemią w Wojewódzkim Biurze Geodezji i Terenów Rolnych w Ostrołęce. Od X 1980 w „S”, XI 1980 przew. KZ „S” tamże, od II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 wiceprzew. Tymczasowego Międzyzakładowego Komitetu Koordynacyjnego NSZZ „Solidarność” w Ostrołęce, od V 1981 wiceprzew. oddziału zarządu NSZZ „S” Regionu Mazowsze tamże, wybrany na I zebraniu delegatów komisji zakładowych oddziału, odpowiedzialny za sprawy organizacyjne, lokalną Komisję Interwencji, pomoc w tworzeniu struktur związkowych i współpracę z komisjami zakładowymi.
13 XII–11 VII 1982 internowany, osadzony w ZK Iława, nast. po pobycie w szpitalu (od 29 IV 1982 był z tego powodu na przepustce, w czasie której zlikwidowano obóz w Iławie) w Kwidzynie. 1982–1989 uczestnik akcji pomocy potrzebującym i rodzinom aresztowanych z Ostrołęki i woj. ostroł?ckiego, kolpęckiego, kolporter wydawnictw podziemnych i ulotek na terenie miasta i części woj. ostrołęckiego wydawanych przez struktury podziemne Regionu Mazowsze (m.in.: „Solidarność Ostrołęcka”, „Tygodnik Mazowsze”, „Tygodnik Wojenny”, „KOS”) oraz KPN. 1986–1989 w zespole redakcyjnym „Solidarności Ostrołęckiej” (z Sylwestrem Wieczorkiem, Eugeniuszem Skolmowskim, Januszem Domańskim, Ewą Wieczorek).
1989–2006 w „S”, II 1989 w grupie inicjatorów reaktywacji jej struktur na terenie Ostrołęki i okolic (w opozycji do grupy działaczy „S” skupionych wokół byłego przew. oddziału Tadeusza Godlewskiego). 15 IV 1989 współzałożyciel Tymczasowego Zarządu NSZZ „S” Regionu Mazowsze Oddział w Ostrołęce, wybrany na przew. tegoż, organizator struktur związkowych, uczestnik kampanii wyborczej przed wyborami do parlamentu (1989), z ramienia KO mąż zaufania w Wojewódzkiej Komisji Wyborczej w Ostrołęce. Do wyborów członek Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego woj. ostrołęckiego. 25 XI 1989 podczas III WZDO w Ostrołęce wybrany na przew. oddziału NSZZ „S”, 15 XI 1990 rezygnacja z funkcji.
1990–1992 dyr. Wojewódzkiego Biura Pracy w Urzędzie Wojewódzkim w Ostrołęce. 1993–1997 dyr. w Wojewódzkim Urzędzie Pracy w Ostrołęce. 1997–1998 naczelnik Wydz. Rozwoju Gospodarczego w Urzędzie Miejskim w Ostrołęce, 1998–2000 dyr. w WUP w Ostrołęce, 2001–2003 z-ca dyr. ds. techn. w Miejskim Zakładzie Komunikacji w Ostrołęce, 2003–2006 – kierowca w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Mazowieckiego, 2006–2009 kierownik Delegatury – Placówki Zamiejscowej w Ostrołęce w Mazowieckim Urzędzie Wojewódzkim w Warszawie, od 2009 miejski rzecznik konsumentów w Urzędzie Miasta w Ostrołęce.
1994–1997 radny Rady Miasta w Ostrołęce z listy PC, 1998–2002 radny z ramienia AWS.
1991–1995 działacz PC, z-ca przew. Zarządu Wojewódzkiego PC w Ostrołęce, od 2004 ęce, od 2004 w PiS.
1982–1986, 1989 rozpracowywany przez Wydz. V/III KW MO/WUSW w Ostrołęce.