Stec Janina
Janina Stec ur. 22 VI 1943 w Janowcu nad Wisłą k. Kazimierza. Absolwentka Politechniki Gdańskiej, Wydział Chemii (1965). 1965 – 1990 laborant, nast. kierownik zakładu w laboratorium w Zakładzie Chemiczno-Stomatologicznym „Elektromet” w Rzeszowie.
IX 1980 współtwórca Komitetu Założycielskiego NSZZ „S” w ZChS „Elektromet”, nast. członek KZ tamże. Od 1980 członek KIK.
1982 – 1989 w strukturze siatki kolportażowej RKW NSZZ „S” w Rzeszowie. 1982 – 1984 współpracownik Komitetu Pomocy Internowanym, Aresztowanym, Skazanym Komitet Pomocy Internowanym, Aresztowanym, Skazanym, Pozbawionym Pracy oraz Ich Rodzinom przy klasztorze oo. Bernardynów w Rzeszowie Komitet Pomocy Internowanym, Aresztowanym, Skazanym, Pozbawionym Pracy oraz Ich Rodzinom przy klasztorze oo. Bernardynów w Rzeszowie powstał w IV 1982 z inicjatywy m.in. Barbary Wyrzykowskiej, Heleny Fudali, Barbary Frączek, Józefy Czajki, Krystyny Lisowskiej, Andrzeja Deca, Mieczysława Fienia oraz gwardiana klasztoru o. Jana Kantego Bartnika. i Pozbawionym Pracy oraz ich Rodzinom przy klasztorze oo. Bernardynów w Rzeszowie (od 1984 Diecezjalnego Zespołu Charytatywno – Społecznego Diecezji Przemyskiej tamże). Po delegalizacji KIK w latach 1982-1986 współorganizator i prezes Duszpasterstwa Inteligencji Katolickiej przy klasztorze oo. Bernardynów w Rzeszowie. 1984 -1988 współorganizator Dni Kultury Chrześcijańskiej obejmujących swym zasięgiem wiele parafii i instytucji kultury na terenie regionu rzeszowskiego. 1988 – 1992 członek Diecezjalnej Rady Kultury przy ks. bp. Ignacym Tokarczuku, ordynariuszu diecezji przemyskiej. 1982 – 1988 uczestnik manifestacji rocznicowych, akcji ulotkowych, mszy św. za Ojczyznę i Duszpasterstwa Ludzi Pracy w Rzeszowie, w związku z działalnością opozycyjną szykanowana w pracy. Od 1988 uczestnik odtwarzania struktur „S” w Rzeszowie.
Od 7 II 1989 Sygnatariusz Komitetu Obywatelskiego przy RKW Rzeszów, nast. członek KO w Rzeszowie. 1989 członek Wojewódzkiej Komisji Wyborczej z ramienia KO w Rzeszowie. 1989-1994 prezes KIK w Rzeszowie. 1989-1994 współorganizowała spotkania „Ku cywilizacji miłości” z udziałem przedstawicieli środowisk opozycyjnych i polonijnych z Ukrainy, Białorusi, Litwy, Łotwy, Słowacji i Czech (w klasztorze Sióstr Niepokalanek w Jarosławiu). Omawiano: sprawy społeczne, trudności i zagrożenia związane z niepodległością; konflikty w relacjach polsko-ukraińskich; zachowanie nauki społecznej Kościoła w życiu społecznym i w rodzinie; edukację dzieci i młodzieży; udział i rolę środowisk chrześcijańskich w kształtowaniu wspólnej przyszłości Europy środkowo-wschodniej. Następstwem tych spotkań były m.in. czterokrotne Dni Kultury Słowiańskiej oraz wymiana pomiędzy instytucjami kulturalnymi Rzeszowa, Lwowa i Koszyc a także przyjazdy dzieci z rejonu Czarnobyla. 1990 -1995 z-ca dyr. Wydziału Spraw Społecznych, nast. dyr. Wydziału Kultury w Urzędzie Wojewódzkim w Rzeszowie. Od 1995 na rencie.
Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi (1989); uhonorowana statuetką Pomnika Poległych Stoczniowców (Krzyży Gdańskich) (2010).
Rzeszów, Region Rzeszowski