Kiszyna Aranka
Aranka Kiszyna (właśc. Halina Aranka Ostrihansky-Kiszyna), ur. 27 V 1924 w Prędocinku k. Radomia, zm. 14 XI 2008 we Wrocławiu. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, Wydz. Prawa (1947) oraz Szkoły Nauk Politycznych UJ (1949), w 1950 doktorat z prawa cywilnego na UJ; absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego, kierunek historia sztuki (1952, absolutorium).
Żołnierz AK. 1947–1950 aplikacja sądowa w Krakowie, 1951–1953 pracownik Prokuratorii Generalnej (Wydz. Prawny WRN) we Wrocławiu, 1961–1963 aplikacja adwokacka, równocześnie radca prawny, po egzaminie adwokackim (1963) wpisana na listę adwokatów we Wrocławiu (1964 ).
W 1968 adwokat studenta fizyki UWr Marka Muszyńskiego oskarżonego w 2. fali procesów pomarcowych.
Po 13 XII 1981 członek Arcybiskupiego Komitetu Charytatywnego we Wrocławiu: z grupą prawników udzielała pomocy prawnej represjonowanym. 1982–1990 adwokat w 174 sprawach politycznych (gł. karnych, także karno-adm. i cywilnych), reprezentowała członków
„S” i Solidarności Walczącej w śledztwach i przed sądami, także wojskowymi (m.in. Jolantę Rębisz, Jerzego Chołasta, Warcisława Martynowskiego i Mariana Oziewicza) i kolegiami ds. wykroczeń; broniła m.in.: Józefa Piniora i Karola Modzelewskiego, ponownie M. Muszyńskiego, członków KS wiodących zakładów pracy, studentów.
Do 2001 adwokat; przez 2 kadencje sędzia Wyższego Sądu Dyscyplinarnego Naczelnej Rady Adwokackiej, z-ca rzecznika dyscyplinarnego NRA.
Współautorka (pod ps. Alfa, z Kazimierą Kijowską ps. Jagoda Jędrychowska) książki Rozmowy niekontrolowane (Biblioteka „Kultury”, t. 382, Paryż 1983).
Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998).