Marszałek Lucyna
Marszałek Lucyna, ur. 8
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1961 w Dynowie k. Rzeszowa. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Wydz. Filozoficzno–Historyczny, kierunek historia (1987), studia podyplomowe w Wyższej Szkole Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera tamże, kierunek komunikacja w biznesie (2007).
1976–1978 w ZHP.
W II 1981 uczestniczka strajku o rejestrację NZS na UJ, XI/XII strajku solidarnościowego ze studentami radomskiej WSI, na UJ. 1981–1988 kolporterka niezależnych/podziemnych wydawnictw w środowisku akademickim Krakowa, gł. publikacji wydawnictw
CDN CDN "CDN", czasopismo wydawane 1982-1989 przez „S” przy Zarządzie Portu Szczecin-Świnoujście; 1983-1985 z podtytułem: „Pismo Informacyjno-Społeczne NSZZ «S»”, w 1985: „Pismo Społeczno-Polityczne Portowców”, 1985-1988: „Gazeta Informacyjna Portowców”, 1988-1989: „Pismo NSZZ «S» Zarządu Portu Szczecin-Świnoujście”.
i Biblioteki Promienistych, oraz pism „Naprzód”, „Kronika Małopolska”, „Indeks”, „Dzień”, „Tygodnik Mazowsze”, „Promieniści”, „Serwis Informacyjny Podziemnej Agencji Prasowej Studentów i Solidarności”, „Mimo Wszystko” oraz na terenie Dynowa i Tych.
13–15 XII 1981 wspomagała punkt informacyjny „S” w Collegium Novum UJ, m.in. łączniczka ze strajkującą Fabryką Kabli i Maszyn Kablowych
Kabel Kabel "Kabel", podtytuł: „Strajkowy serwis informacyjny NZS WSP Kielce”, ukazywał się 19 XI – 8 XII 1981 w czasie studenckiego strajku okupacyjnego w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach.
w Krakowie; 1982-1983 w podziemnej Krakowskiej Komisji Wykonawczej NZS. Uczestniczka manifestacji, m.in. 17 XII 1981 przeciwko stanowi wojennemu na Rynku Głównym, akcji ulotkowych. III – VIII 1983 wielokrotnie przesłuchiwana w zw. z wpadką siatki kolportażu m.in. Podziemnej Agencji Prasowej Studentów i Solidarności oraz zatrzymaniem działaczy KKW NZS; objęta aktem oskarżenia (odpowiadała z wolnej stopy), 26 VIII 1983 postępowanie umorzono na mocy amnestii. IV 1983 – IV 1985 zastrzeżenie wyjazdów za granicę. 1984–1985 sekretarz Rady Samorządu Studentów UJ, przedstawicielka studentów w Radzie Instytutu Historii i Radzie Wydz. Fil.-Hist. UJ. W 1985 członek komitetu organizacyjnego pierwszego Przeglądu Kabaretów Amatorskich PAKA w Krakowie; 1985–1986 współorganizatorka w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach niezależnych koncertów w ramach tego przeglądu (w 1988 podziemna „S” przyznała nagrodę kulturalną Komitetowi Organizacyjnemu). 1986–1987 instruktorka ds. kulturalno-oświatowych w Klubie Osiedlowym Spółdzielni Mieszkaniowej Podgórze w Krakowie. 1987–2000 kierownik, do 2009 dyr. Domu Kultury Ruczaj tamże, 2009-2022 kierownik Centrum Kultury Ruczaj/Ośrodka Kultury Ruczaj.
1995–2001 założycielka, członek Stowarzyszenia Twórców Kabaretu i Satyry PaKA. Od 2005 członek Stowarzyszenia Podgórskiego. 2007-2015 współzałożycielka, członek Stowarzyszenia Promocji Sztuki Kabaretowej PaKA. 2009-2018, od 2023 wykładowca w Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej Ignatianum w Krakowie/Akademii Ignatianum w Krakowie. Od 2010 członek Stowarzyszenia NZS 1980.
Odznaczona Krzyżem Wolności i Solidarności (2016), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2017).
Sławomir Chmura