Ossowska Ewa
Ossowska Ewa (z d. Gumienna), ur. 24 IV 1961 w Sobótce. 1978 mieszkanka gdańskiej dzielnicy Stogi. Od 1988, po spotkaniu z Lechem Wałęsą współpracownica WZZ (kolportaż nielegalnych wydawnictw, udział w akcjach ulotkowych, uczestnictwo w modlitwach i spotkaniach grupy skupionej wokół Wałęsy, współpraca z Bogdanem Borusewiczem, wsparcie materialne rodziny Wałęsy).
Pod koniec 1978 prowadząca kiosk Ruchu na gdańskich Stogach, który stał się ważnym miejscem dystrybucji bibuły. VIII 1980 uczestniczka strajku w Stoczni Gdańskiej, nie opuściła zakładu poza jednym przypadkiem, kiedy 16–17 VIII pojechała m.in. z Janem Sobótką do Andrzeja Kołodzieja do Gdyni po odbiór pierwszej partii druków strajkowych. 14 VIII zbierała w okolicznych domach jedzenie, które nast. w tym dniu jako jedyna wydawała stoczniowcom. 16 VIII 1980 z m.in. Henryką Krzywonos, Aliną Pienkowską i Anną Walentynowicz nawoływała do kontynuowania strajku solidarnościowego, pod bramą nr 2 przemawiała z wózka akumulatorowego, zatrzymując wychodzących w tym czasie stoczniowców, doprowadziła do zamknięcia bramy.
VIII 1980 w grupie Tadeusza Szczudłowskiego tworzącej zaplecze strajkowe, m.in. odpowiadała za organizację pierwszej mszy strajkowej, wmurowanie krzyża, przygotowywanie posiłków dla strajkujących, gromadzenie funduszy, pilnowanie bram, intonowanie śpiewów, prowadzenie modlitw, rozmowy z dziennikarzami, przekazywanie przy bramie nr 2 i w stoczni materiałów ze strajkowej drukarni. Na polecenie Lecha Wałęsy inicjatorka odspawania bramy Gdańskiej Stoczni Remontowej i strajku solidarnościowego. W trakcie protestu szwedzka dziennikarka Mika Larsson prowadziła z nią oraz Janem Sobótką codzienne rozmowy (nagrania nie zachowały się), a nast. na ich podstawie ukazała się książka Det började i Gdansk (szw. Zaczęło się w Gdańsku), nigdy nieprzetłumaczona na jęz. polski (1981).
Po zakończeniu strajku pierwsza sekretarka Lecha Wałęsy, przyjmowała przedstawicieli zakładów pracy, zbierała pieniądze na działalność związkową, współpracowała z MKZ w Gdańsku, współorganizowała wyjazd, złożyła 24 IX 1980 wniosek w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie o rejestrację „S”. Po powrocie odsunięta od działalności związkowej z powodu niesłusznego posądzenia o współpracę z SB. Pracowała m.in. jako księgowa, od 1996 na emigracji we Włoszech, 2014 powrót do Polski.
21 V 1980 – 27 IV 1981 figurantka SOR krypt. Kioskarka prowadzonej przez KW MO w Gdańsku, zdjęta z ewidencji z powodu „zaniechania wrogiej działalności”.
Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2021).