Tarnowska Barbara
Barbara Tarnowska (z d. Zarugiewicz), ur. 20 XI 1934 w Kościelisku. Absolwentka Akademii Medycznej w Łodzi, Wydz. Lekarskiego (1956), specjalizacja pediatria i transfuzjologia.
Od 1956 związana ze szpitalem w Zakopanem; lekarz w pogotowiu ratunkowym, kierownik Stacji Krwiodawstwa w Zakopanem. Od 1994 na emeryturze.
Od 1980 w „S”; przewodnicząca Komitetu Założycielskiego „S” w szpitalu w Zakopanem, przewodnicząca KZ „S”; wiceprzewodnicząca MKK „S” w Zakopanem, 1981 delegat na I Krajowy Zjazd „S” Służby Zdrowia w Gdańsku.
13 XII 1981 zatrzymana i przesłuchiwana na KM MO w Zakopanem.
1981–1988 inwigilowana przez SB m.in. ws. nielegalnego przekraczania granicy w Tatrach w zw. z przerzutem wydawnictw bezdebitowych oraz w zw. z rozpracowaniem działaczy zakopiańskiej „S”; zastraszana i wielokrotnie przesłuchiwana; kolportowała prasę podziemną i wydawnictwa podziemne (odbierała je od S. Żurowskiego), brała udział w spotkaniach z działaczami „S” z całej Polski, organizowała pomoc dla represjonowanych. Przepisywała i kolportowała komunikaty „S” dot. sytuacji w kraju. 1 V 1983 uczestniczka kontrmanifestacji w Zakopanem (ukarana grzywną).
Autorka petycji do władz o uwolnienie więźniów politycznych. Współorganizatorka akcji wypoczynkowej dla rodzin represjonowanych.
Uczestniczka
Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne.
i organizowanych przez ks. Mirosława Drozdka konferencji i wykładów.
1989 członek Tymczasowej Międzyzakładowej Komisji „S” w Zakopanem; 1989–1991 przewodnicząca „S” w NZOZ w Zakopanem, 1989–1991 delegat na WZD RM; 1989–1991 delegat na KZD.
1989–1991 aktywnie zaangażowana w tworzenie KO „S” w Zakopanem.
1994–1998 wiceprzewodnicząca Rady Miasta Zakopane. 1991 współtwórczyni Tatrzańskiej Fundacji Pomocy Społecznej w Zakopanem.
Odznaczona Krzyżem Wolności i Solidarności (2011); uhonorowana Nagrodą Burmistrza Miasta Zakopane (2009); odznaczona Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości (2023).
11 X 1980 – 12 III 1984 rozpracowywana przez Wydz. III KW MO/WUSW w Nowym Sączu w ramach SO krypt. Związkowcy. 29 I 1982 – 12 III 1984 rozpracowywana przez Wydz. III KW MO/WUSW w Nowym Sączu w ramach kwest. ewid. krypt. Klon. 12 III 1984 – 27 IV 1984 rozpracowywana przez Wydz. III WUSW w Nowym Sączu w ramach SOR krypt. Regle. 20 XII 1986 – 14 VI 1988 rozpracowywana przez Wydz. P. III SB RUSW Zakopane w ramach kwest. ewid. krypt. Barbara.
Agnieszka Masłowska