Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/hasla-rzeczowe/13030,Akademicki-Ruch-Oporu-ARO-Wroclaw.html
28.03.2024, 16:00

Akademicki Ruch Oporu (ARO, Wrocław)

Akademicki Ruch Oporu (ARO, Wrocław), opozycyjna organizacja studencka, działająca we wrocławskim środowisku akademickim w l. 1982–1984. Powstała 5 I 1982 w odpowiedzi na wprowadzenie stanu wojennego oraz delegalizację NZS (przedłużenie działalności NZS w konspiracji). Grupa założycielska ARO: Dorota Bochen, Rafał Guzowski, Paweł Kasprzak, Jacek Leśków, Wiesław Żywicki z Politechniki Wrocławskiej; Lech Lipiński z Akademii Medycznej; Krzysztof Bąkowski, Jarosław Świątek i Wojciech Wojnarowicz z Uniwersytetu Wrocławskiego; Adam Lipiński. Inni działacze: Mirosław Jasiński, Mirosław Kisiel, Dariusz Kłos, Marian Krzemiński, Wojciech Misiński, Edyta Możanowicz, Aleksandra Natalli, Jakub Pigoń, Mirosław Spychalski, Bogdan Zdrojewski i in. Działalność na Uniwersytecie Wrocławskim, Politechnice Wrocławskiej, Akademii Ekonomicznej i Akademii Medycznej. 22 I 1982 informacja o powstaniu ARO w „Biuletynie Wrocławskim”. Struktura organizacji: Wrocławski Zarząd (ZARO), konspiracyjne delegatury w poszczególnych uczelniach i Biuro Informacyjne, odpowiedzialne za wydawanie „Biuletynu Wrocławskiego”. 31 I 1982 jedna z pierwszych akcji ARO w akademikach PWr (przy zgaszonych światłach studenci wznosili okrzyki „NZS”, „Solidarność”, „Frasyniuk”), interwencja ZOMO, rewizja 216 pokoi i zatrzymanie 5 studentów. Początkowo studenci uważali ARO za prowokację SB w celu infiltracji środowiska NZS. Przypuszczenia te wynikały m.in. z tajnego charakteru organizacji i niezwykle szybkiego zawiązania struktur. Największy nacisk działacze ARO kładli na druk i kolportaż podziemnej prasy. Od 20 XII 1981 do VII 1982 wydano 20 nr. „Biuletynu Wrocławskiego”, od X 1982 do IX 1983 6 nr. „Biblioteki ARO”, w l. 1982–1984 25 nr. pisma „CDN”. Kolportaż gł. na PWr i Akademii Medycznej. Pod koniec 1982 pierwszy nr „Bez Tytułu”, sygnowanego przez ARO-NZS AE. Wzywano w nich do stawiania oporu wobec władzy. Jednym z wyznaczników miał być „Studencki kodeks moralny”, zawierający przede wszystkim obowiązki studentów w czasie stanu wojennego. Na łamach pism: bieżące informacje i dyskusje, dot. nowej ustawy o szkolnictwie wyższym, rocznicy III 1968 czy pielgrzymki papieskiej w 1983. Ścisła współpraca z RKS Dolny Śląsk, który wspierał finansowo druk wydawnictw, korzystając z bazy poligraficznej studentów. Akcje ulotkowe. 21 I 1982 akcja rozprowadzania ulotek z apelem „Do studentów”. X 1983 próba wysyłania pocztą ulotki „Odezwa” do studentów I roku wrocławskich uczelni. Organizacja akcji rocznicowych (np. 13 XII 1983 pod gmachem gł. UWr). Pod koniec 1983 nieudana próba wyemitowania audycji Radia ARO-NZS. 22 II 1982 w czasie rewizji u członków organizacji na AE Jolanty Harpeniuk, Piotra Lorenza i Ewy Piskier znaleziono ulotki oraz nr. „Biuletynu Wrocławskiego”, wszystkich zatrzymano. 24 II aresztowanie J. Harpeniuk i E. Piskier, które osadzono w AŚ przy ul. Świebodzkiej we Wrocławiu, 15 III zwolnienie E. Piskier (ustanowienie dozoru MO), osadzenie J. Harpeniuk w ZK we Wrocławiu. 9 IV 1982 skazanie J. Harpeniuk przez Sąd Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu na 5 mies. pozbawienia wolności w zawieszeniu, 8 V E. Piskier na 8 mies. pozbawienia wolności w zawieszeniu. 3–31 III 1982 internowanie P. Lorenza (osadzony w Ośr. Odosobnienia w Nysie). II poł. 1984 zakończenie działalności organizacji (ukończenie studiów przez część członków, włączenie się ich w działalność RKS). W tym samym czasie powołanie konspiracyjnego Zarządu Uniwersyteckiego NZS.

1982–1985 ARO był rozpracowywany przez Wydz. III-1 KW MO/WUSW we Wrocławiu w ramach SOR krypt. Aromat.

Marek Szajda

Opcje strony