Jajogłowiec
„Jajogłowiec”, podtytuł: „Pismo członków «S» Uniwersytetu Jagiellońskiego”, pismo wydawane 23 III 1985 – 20 I 1986 w Krakowie. Ukazało się 12 n-rów, obj. 2–3 s., format A4, druk na powielaczu białkowym, nakł. kilkaset egz.; n-ry 3–5 z podaną błędną numeracją; wychodziło nieregularnie, raz w tygodniu do ponad mies. Organizatorem, wydawcą, redaktorem nacz. i autorem ok. 80% artykułów sygnowanych podpisem „Redakcja” lub anonimowych był Andrzej Burzyński z Instytutu Fizyki UJ. Drukiem oraz przygotowaniem matryc zajmował się Sławomir Brzezowski (pomysłodawca pisma) również z IF UJ. Inspiracją do powstania pisma były rządowe plany przeprowadzenia zmian w ustawie o szkolnictwie wyższym, znacznie ograniczających autonomię uczelni oraz zwiększających uprawnienia ministra (wprowadzone nowelizacją ustawy o szkolnictwie wyższym z 25 VII 1985). Publikowano gł. informacje o sytuacji szkół wyższych, w tym zwłaszcza UJ oraz o próbach ograniczenia swobód naukowych; kilka tekstów poświęcono wydarzeniom w kraju i na świecie oraz działalności podziemia; ponadto zamieszczano odezwy, dokumenty i ogłoszenia podziemnej „S”; zachęcano do podejmowania działalności opozycyjnej, w szczególności do płacenia składek związkowych; włączono się też w prowadzoną przez podziemną „S” kampanię antywyborczą (wybory do Sejmu PRL w 1985). Autorzy podpisywali się ps: Józef P., Optymista, Drukarz Jajogłowca. Kolportowane w Krakowie na UJ, Akademii Górniczo-Hutniczej, Politechnice Krakowskiej oraz Wyższej Szkole Pedagogicznej.