Komitet Obrony Więzionych za Przekonania w Szczecinie
Komitet Obrony Więzionych za Przekonania w Szczecinie przy Prezydium Międzyzakładowej Komisji Robotniczej „S”, powołany uchwałą z 9 III 1981: „My niżej podpisani, wyrażając zaniepokojenie licznymi przypadkami wskazującymi na łamanie praworządności i stosowanie prawa karnego w celu zwalczania osób o odmiennych poglądach politycznych oraz kierując się obywatelskim poczuciem obowiązku, powołaniem się na zasady Konstytucji PRL i Międzynarodowego Paktu Praw Politycznych i Obywatelskich – ratyfikowanego przez Radę Państwa w 1977, które to zasady gwarantują każdemu obywatelowi prawo do posiadania i swobodnego głoszenia swoich przekonań i poglądów, w tym również politycznych, uchwalamy założenie Regionalnego Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania”. Uchwałę podpisali: Agnieszka Dąbrowska, Leszek Dąbrowski, Jan Denisewicz, Artur Frey, Mirosław Gruszczyński, Jan Kopeć, Zygmunt Lampasiak, Tadeusz Lichota, Andrzej Milczanowski, Radzimierz Nowakowski, Jarosław Piwar, Jan Tarnowski, Ryszard Ukielski, Mieczysław Ustasiak, Stanisław Wądołowski, Jerzy Zimowski. Przewodniczący Stanisław Wądołowski, w składzie prezydium: A. Dąbrowska, A. Frey, A. Milczanowski, J. Zimowski. Po powołaniu KOWzP dołączyli: Ryszard Dąbrowski, Henryk Jankowski, Michał Paziewski, Zbigniew Sielicki, Leszek Trawka, Ewaryst Waligórski, Seweryn Wiechowski oraz Krzysztof Żórawski.
Celem KOWzP było zbieranie danych o łamaniu praw i wolności osobistych i informowanie o nich społeczeństwa i „S”, organizowanie obrony więzionych za przekonania oraz pomocy dla ich rodzin, także badanie procesów z wcześniejszego okresu.
KOWzP wydawał „Komunikat Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania”. W redakcji: R. Nowakowski, Jerzy Sychut, J. Tarnowski, K. Żórawski.