Krajowy Komitet Strajkowy
Krajowy Komitet Strajkowy, struktura władz naczelnych „S” powstała 13 XII 1981 w reakcji na wprowadzenie stanu wojennego i internowanie Lecha Wałęsy oraz innych przywódców Związku; powołana w Porcie Gdańskim przez pozostających na wolności członków KK: Mirosława Krupińskiego (przewodniczący), Eugeniusza Szumiejkę, Jana Waszkiewicza, Andrzeja Konarskiego, Aleksandra Przygodzińskiego. KKS ogłosił strajk generalny, żądając zniesienia stanu wojennego i uwolnienia wszystkich internowanych i zatrzymanych. 15 XII 1981 członkowie KKS: M. Krupiński, A. Przygodziński, J. Waszkiewicz oraz Leszek Woźnicki i Bronisław Sarzyński spoza KK przenieśli się do Stoczni Gdańskiej im Lenina. 15/16 XII 1981 w czasie pacyfikacji SG aresztowani zostali M. Krupiński i J. Waszkiewicz. 17 XII 1981 ukazał się „Biuletyn Informacyjny” sygnowany przez Dział Informacyjny KKS. 18 XII 1981 w Częstochowie aresztowano A. Przygodzińskiego. 13 I 1982 pozostający na wolności członkowie KKS E. Szumiejko i A. Konarski utworzyli Ogólnopolski Komitet Oporu.