Nasza Gazeta (Kępno-Syców)
„Nasza Gazeta”, pismo wydawane było w l. 1989–1991, jego wydawcą były MKO Kępno i MKO Syców. Pierwszy numer ukazał się 17 IX 1989 i pod tytułem zawierał informację „Kępno-Syców”. Artykuł wstępny zaczynał się słowami „Wydajemy gazetę »Solidarności « – pierwszą w powojennych dziejach niezależną i wolną gazetę naszych ziem […] bo ludzie pragną autentyzmu, prawdy i nadziei jak nigdy dotąd, bo chcemy wesprzeć naszym pismem rząd i Premiera”. Pod tekstem podpisali się Tadeusz Połosak (Syców) i Jacek Śródka (Kępno). Już w 1. nr. wydawcy przypomnieli, że 17 IX 1939 to dzień „kiedy Armia Radziecka zadała zdradziecki cios państwu polskiemu”. Z kolei ostatnia strona poświęcona była pielgrzymce dziękczynnej i przesłaniu ojca świętego. W periodyku znajdowały się rubryki „Wiadomości Solidarności” i „Pytania obywatela dociekliwego” – skierowane m.in. do wojewody i komendanta wojewódzkiego MO, oraz kącik poezji. Autorami tekstów byli m.in. Stanisław Kowalski, Anna Maria Trela i Michał Prymka. Redakcja mieściła się w siedzibie MKO w Sycowie przy pl. Wolności 6 i w Kępnie przy ul. Rynek 15. Nr 2 z 1 X 1989 miał już podtytuł „Dwutygodnik Międzyzakładowych Komisji Organizacyjnych »Solidarność« Ziemi Kępińskiej i Sycowskiej”. W redakcji: Anna Maria Trela, Jarosław Tumielewicz, Bogusław Maciej, Marek Marczewski, Andrzej Tyra, Stanisław Kowalski, Lucyna Zimoch i Jacek Śródka. Do nr. 3 gazeta wydawana była w formacie A4 w układzie dwuszpaltowym. Stosowano druk czarny, z wyjątkiem czerwonego tytułu (stylizowane na solidarycę). Od nr. 4 (XI 1989) zmieniła się szata graficzna periodyku. XI 1989 „Nasza Gazeta” miała format A5. Stosowano czarną czcionkę, układ dwuszpaltowy. Na łamach pisma także tematyka dot. Wieruszowa. Czasopismo miało podtytuł „Biuletyn Informacyjny Syców–Kępno–Wieruszów”. Nie zmieniała się jednak tematyka i profil wydawnictwa. Cały czas pisano o sprawach związkowych. Tak samo wyglądał nr 5 z XII 1989.
1990 doszło do rozłamu ośrodków. „Naszą Gazetę” w tym samym formacie i układzie osobno wydały Kępno i Syców. Przy tym Kępno zachowało starą numerację, a Syców dokonał zmian i egzemplarz listopadowy oznaczony był nr 1/6 rok 1. Wcześniej „Nasza Gazeta” liczyła 8 s.; od II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. sycowska mutacja miała w dalszym ciągu 8 s., kępińska – 4 s. V 1990 obydwie wersje „Naszej Gazety” wróciły do formatu A4. Numery te miały jednolity czarny druk i były w ogromnej większości poświęcone wyborom do samorządów terytorialnych (rad gminnych), przy czym Syców zachował w większości układ dwuszpaltowy, a Kępno jednoszpaltowy. Co najmniej od VII 1990 „Nasza Gazeta” – nr 4 (9) wydawana była tylko w Sycowie i miała podtytuł „Biuletyn Informacyjny”. Zawierała przede wszystkim informacje lokalne, gł. społeczne, ekonomiczne i polityczne. Nr 8 (13) z XI 1990 poświęcony był w większości wyborom prezydenckim i zawierał na pierwszej stronie apel wyborczy Tylko Wałęsa. Poza tym w periodyku art. poświęcone świętu odzyskania niepodległości i 10‑leciu istnienia „S”. „Nasza Gazeta” wydawana była w Sycowie co najmniej do II 1991. Na pocz. istnienia pismo wychodziło w nakł. 500 egz.: Kępno – 300, Syców – 200 i kosztowało 70 zł za egz., a od 2 nr. 100 zł, a w okresie I–II 1991 – 400 zł za egz.
Periodyk przez cały okres swojego istnienia był organem „S” i skupiał się przede wszystkim na sprawach lokalnych ziemi kępińsko- sycowskiej, a późn. wieruszowskiej, lokalnej „S”, Komitetu Obywatelskiego, sprawach gospodarczych i politycznych. Poruszał też tematykę kościelną i podawał informacje z Regionu Wielkopolska Południowa, np. w nr. 6 z 1990 zamieścił komunikat dot. WZD, podał też, że nowo wybranym przewodniczącym ZR Wielkopolska Południowa został Jan Mosiński, „farbiarz z FWR Runotex w Kaliszu z zawodu elektryk, lat 33”. „Nasza Gazeta” informowała też o nowo powstałych komisjach zakładowych „S”, a także o „S” Wiejskiej, cenach chleba w Sycowie, Kępnie i Perzowie oraz polityce spółdzielni mieszkaniowych i mleczarni w Międzyborzu.