Encyklopedia Solidarności

https://encysol.pl/es/encyklopedia/hasla-rzeczowe/14043,Ogniwo-Wroclaw.html
28.03.2024, 22:10

Ogniwo (Wrocław)

„Ogniwo” (Wrocław), niezależny miesięcznik społeczno-kulturalny, od nr. 46 niezależny miesięcznik, nr 52 niezależne pismo wydawane we Wrocławiu X 1983–wiosna 1989. Ukazały się 52 nr., obj. 8–32 s., format A5, od nr. 48 z 1988 A4, druk na powielaczu, sitodruk, offsetowy, nakł. 1500–3000 egz., 1983–1987 miesięcznik. 1988–1989 ukazywało się nieregularnie: VIII 1988 do pocz. 1989, numeracja ciągła z wyj. nr 38/40 i nr 43–44 z 1987, nr 47/48 i nr 49/51 z 1988, nr 52 z 1989 brak określenia mies.; nr 8 i nr 42 ukazały się jako nr specjalny; V 1986 wydano nr 26bis pt. „Ogniwo Zjazdowe”, format B5 jako satyryczny nr na X Zjazd PZPR. Z nr .15 i nr 16 ukazał się „Serwis Informacyjny” – dodatek do niezależnego miesięcznika „Ogniwo”.

Wydawca i druk: Niezależne Warsztaty Graficzne Ogniwo/Koordynacja Wydawnicza przy RKW „S” Dolny Śląsk/Kooperacja Wydawnicza przy RKW NSZZ „S” Dolny Śląsk.

W redakcji: Włodzimierz Mękarski i Ludwik Kluźniak, z którymi współpracowali m.in.: Tomasz Gabiś (ps. Andrzej Lerh, T. Roy), Krzysztof Gulbinowicz (ps. Józef Ziuk), Andrzej Maśnica (ps. Jędrzej Leppen), Aleksander Popiel (ps. Marek Porcjusz), Edmund Osmańczyk, przedstawicielem pisma w Szwecji był Jerzy Jurkiewicz. Numer 24 z 1986 ukazał się bez podania składu redakcji, a nr. 46, 47/48 z 1988 bez drukarni.

Pismo w zamierzeniach redaktorów miało stanowić „ogniwo niezależnego społeczeństwa” w świetle umów społecznych z Sierpnia ’80, dokumentów końcowych I KZD NSZZ „S” i nauki społecznej Kościoła; miało charakter publicystyczny. Dominowała tematyka społeczna, polityczna i ekonomiczna, refleksje filozoficzne i analizy historyczne, informacje o losie więźniów politycznych i działaniach podejmowanych na rzecz ich uwolnienia. Publikowano dokumenty programowe RKW Dolny Śląsk oraz teksty omawiające sytuację kraju. Podejmowano tematy kontrowersyjne oraz krytyczne wobec kierownictwa „S” oraz alternatywnych ruchów społecznych, m.in. WiP, Ruchu Społeczeństwa Alternatywnego. Zamieszczano utwory literackie i filozoficzne, m.in.: Alberta Camusa, Julia Cortazara, Jerzego Ficowskiego, Karla Jaspersa, Jacka Kaczmarskiego, Feliksa Konecznego, Sławomira Mrożka, Bertranda Russella, Williama Styrona, Ewy Szumańskiej, Włodzimierza Wysockiego, Józefa Życińskiego, Stefana Kisielewskiego. Pismo urozmaicały rysunki satyryczne, m.in. Andrzeja Krauzego, Andrzeja Mleczki. Opublikowano kilkanaście tekstów piosenek zespołów punkowych. II 1988, mimo zmiany szaty graficznej pisma, podniesienia jakości druku i wzbogacenia licznymi ilustracjami, zaczęły się kłopoty wydawnicze. Redakcja, mimo inspirowania się ideałami „S”, zachowywała niezależność, z czasem obierając bardziej liberalny kierunek. Numer ostatni, 52, wydrukowano na pocz. 1989. Pismo kolportowane w regionie dolnośląskim, odpłatnie w cenie (zależnie od momentu) 10–200 zł.

Agnieszka Klarman

Opcje strony