Porozumienie CDN
Porozumienie CDN, porozumienie 40 warszawskich zakładów pracy, utworzone na początku III 1982 przez Adama Borowskiego, Grzegorza Gampla, Jerzego Bala, Tadeusza Wypycha, Józefa Orła, Annę Olchowicz, Julię Czarnecką, Bogusława Gołębiowskiego, Eugeniusza Jemielitę, Jana Wojciechowskiego i Tadeusza Matrackiego.
Główny organizator, Adam Borowski z Miejskiego Przedsiębiorstwa Robót Elektrycznych, zaproponował oparcie Porozumienia na strukturze piątkowej. Działaniami Porozumienia CDN CDN "CDN", czasopismo wydawane 1982-1989 przez „S” przy Zarządzie Portu Szczecin-Świnoujście; 1983-1985 z podtytułem: „Pismo Informacyjno-Społeczne NSZZ «S»”, w 1985: „Pismo Społeczno-Polityczne Portowców”, 1985-1988: „Gazeta Informacyjna Portowców”, 1988-1989: „Pismo NSZZ «S» Zarządu Portu Szczecin-Świnoujście”. mieli kierować przedstawiciele 5 największych warszawskich zakładów pracy (każdy z nich w 4 lub 5 innych zakładach): FSO, Huty Warszawa, Polskich Zakładów Optycznych, Zakładów Mechanicznych im. Marcelego Nowotki i Zakładów Mechanicznych Ursus. Udało się stworzyć tylko 2 takie piony. Na czele pierwszego stał B. Gołębiowski z PZO, któremu podlegały: Zakład Podzespołów Radiowych Omig, Przedsiębiorstwo Budowlano-Remontowe Budrem i Miejskie Przedsiębiorstwo Robót Wodnych i Kanalizacyjnych. Edward Piotrowski z ZM im. M. Nowotki reprezentował Zakłady Materiałów Lampowych, Centrum Materiałów Lampowych, Miejskie Przedsiębiorstwo Taksówkowe, Zakład Prefabrykatów Elementów Budowlanych.
Celem Porozumienia było urzeczywistnianie idei solidarności społeczeństwa w warunkach stanu wojennego. Organizacja uznawała formalne zwierzchnictwo ukrywających się członków ZR Mazowsze „S” i deklarowała wobec nich lojalność. Zajmowano się zbieraniem pieniędzy na pomoc dla represjonowanych i kolportażem podziemnej prasy. Działalność była finansowana z nieobowiązkowych i nieregularnych składek z zakładów pracy. W IV 1982 przywódcy Porozumienia CDN nawiązali kontakt z przedstawicielami Międzyzakładowego Robotniczego Komitetu Samoobrony Społecznej „S”, czego skutkiem było połączenie obu struktur i powstanie 24 IV 1982 MRKS.
Organem Porozumienia było pismo „CDN” („Ciąg Dalszy Nastąpi”), od którego pochodziła nazwa struktury, wydawane 31 III – 6 V 1982. Ukazały się 4 nr. (nr. 3 i 4 już jako pismo MRKS), w formacie A4, drukowane na powielaczu, nr 4 ilustr.; wychodziło nieregularnie. W składzie zespołu: Tomasz Sypniewski, T. Wypych (także przygotowanie makiety) i Krzysztof Wolicki, G. Gampel (odpowiedzialny za kolportaż), Mieczysław Nowak (finanse i zaopatrzenie); druk: początkowo Jacek Chmaj, następnie Jacek Majcher.