Solidarność Istnieje Nadal
„Solidarność Istnieje Nadal”, pismo wydawane 22 V 1982–16 VII 1982 w Łodzi przez grupę działaczy „S” z łódzkich zakładów pracy podpisujących się w nr. 1 jako „tajna grup a działaczy SIN”; nr 1 zawierał podtytuł: „Biuletyn Informacyjny NSZZ”, w nr. 2 motto: „Solidarność Istnieje Walczy Atakuje Kontroluje [SIWAK]”; ukazały się 4 nr., obj. 2 s. format A4, nakł. 1500 egz., druk z matrycy białkowej na ramce. Drukarze: Wiesław Żyżniewski, Maria i Jerzy Żyżniewscy, Maryla i Edward Wróblewscy; wychodziło regularnie.
IV 1982 powstanie redakcji; inicjatorem wydawania pisma był Wojciech Nawrocki (ps. NP) – redaktor nacz.; w redakcji także: Paweł Piotr Swaczyna (ps. Konrad), Elżbieta Stelmaszewska (ps. JSP), Jerzy Zaręba, współpraca m.in. Krzysztof Grzywacz i Ryszard Olejniczak.
W 1. nr art. wstępny wyjaśniający potrzebę wydawania kolejnego pisma podziemnego, w piśmie zamieszczano bieżące informacje z łódzkich zakładów pracy i innych regionów Polski, komentarze do aktualnych wydarzeń w kraju; w nr. 2 rozmowa z pracownikiem Zakładów Przemysłu Pończoszniczego Feniks w Łodzi nt. przyczyn wprowadzenia stanu wojennego, w zamieszczonym w nr. 4 tekście Słownik Elżbieta Stelmaszewska wywodziła, iż zgodnie z zasadami nakreślonymi przez W. Lenina dla partii socjaldemokratycznej elementem antysocjalistycznym w PRL jest... PZPR.
Grupa SIN wydała także 1 nr pisma „Solidarność – Przedruki z Prasy Podziemnej” z datą 25 VII 1982, dla zmylenia SB nadając mu nr 4; wyboru przedruków dokonał P.P. Swaczyna.
Oba pisma były kolportowane gł. w łódzkich zakładach pracy, m.in. w Zakładach Przemysłu Dziewiarskiego Bistona, Zakładach Przemysłu Pończoszniczego Feniks, Zakładzie Przemysłu Precyzyjnego Polmatex-Wifama, Zakładach Artykułów Technicznych Artech, Fabryce Kotłów i Radiatorów Fakora, przez E. i M. Wróblewskich, Janusza Matusiaka, Jerzego Kłosińskiego i Zbigniewa Gałązkę, a także łódzkich szkołach średnich, oraz rozrzucany z dachu budynku, podkładany na klatkach schodowych, przychodniach lekarskich, w przystankach autobusowych Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Łodzi, w łódzkim zoo.
31 VIII 1982 grupa zaniechała wydawania pisma po nawiązaniu kontaktu z Andrzejem Trautmanem, który zlecił jej wydrukowanie 30 tys. ulotek z apelem o składanie kwiatów pod Grobem Nieznanego Żołnierza dla uczczenia śmiertelnych ofiar organów bezpieczeństwa PRL podczas tłumienia manifestacji w rocznicę 31 VIII 1982. 5 XI 1982, oczekując na zlecenia wykonywania dalszych prac dla podziemia, grupa wpadła na skutek doniesienia TW Krystiana – K. Grzywacza; jej członkowie zostali zatrzymani w KW MO w Łodzi i przesłuchani.