Strajki studenckie 1989 na Śląsku
"Strajki studenckie 1989 na Śląsku". Strajki wybuchły po kolejnej odmownej decyzji dotyczącej rejestracji NZS. W województwie katowickim w dniach 29-31 V 1989 strajk okupacyjny odbył się na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach i na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.
W Katowicach protestowali przede wszystkim studenci Wydziału Nauk Społecznych UŚl (z Adamem Jaworem na czele). 29 V 1989 przed WNS odbyła się pikieta członków NZS, KPN, WiP i „S” żądających rejestracji NZS. W strajku na WNS uczestniczyło ponad sto osób, które za zgodą dziekana okupowały cztery pomieszczenia. Na innych wydziałach UŚl ograniczono się do akcji solidarnościowej ze studentami WNS, bez przerywania zajęć dydaktycznych, np. 30 V 1989 na Wydziale Filologicznym UŚl w Sosnowcu wywieszono transparent, zaś kilkanaście osób nosiło biało czerwone opaski.
Na Politechnice Śląskiej po wiecu na Wydziale Górniczym (poprowadził go student PŚl, członek Ogólnopolskiego Komitetu Strajkowego Sławomir Skrzypek) do strajku okupacyjnego przystąpiło około 50 osób. Protestujący zgodzili się ostatecznie na propozycję władz uczelni i ograniczyli swoją akcję tylko do wyznaczonych pomieszczeń na Wydziale Architektury. Na pozostałych wydziałach PŚl nie przerwano zajęć i ogłoszono tzw. strajk czynny.
29 V 1989 strajk okupacyjny podjęła również kilkunastoosobowa grupa studentów filii PŚl w Rybniku.
Po decyzji Ogólnopolskiego Komitetu Strajkowego 31 V 1989 na obu uczelniach protest został zawieszony do X 1989. W Katowicach zakończyła go manifestacja studencka przed Wydziałem Nauk Społecznych, skąd studenci przeszli na rynek z transparentami i hasłami żądającymi rejestracji NZS.