Tajna Komisja Zakładowa NSZZ „Solidarność” Huty Warszawa
Tajna Komisja Zakładowa NSZZ „Solidarność” Huty Warszawa. Jesienią 1981 Marek Jasiewicz, pracownik Biura Konstrukcyjnego, członek prezydium KZ „S” w Hucie Warszawa na zlecenie jej przewodniczącego Karola Szadurskiego zaczął organizować niejawną komisję zakładową na wypadek represji antyzwiązkowych.
Komisja podjęła działalność 15 XII 1981; w pierwszych miesiącach stanu wojennego polegała ona głównie na niesieniu pomocy socjalnej represjonowanym pracownikom huty i zbieraniu składek związkowych. Komisja wydawała własne pisma: „Sierpień 1980” (ukazał się 1 nr 30 III 1982) oraz „Hutnicy ʼ82” (1. nr ukazał się 28 V 1982, ostatni, 118., w VI 1989). Oba pisma redagowali i wydawali m.in. Andrzej Święcicki i M. Jasiewicz, a wspomagały ich m.in. Barbara Gleb i Alicja Korycka. W 3. nr. „Hutników ʼ82” z 20 VI 1982 podano do publicznej wiadomości fakt istnienia komisji pod oficjalną nazwą Tajna Komisja Wykonawcza NSZZ Huty Warszawa.
Początkowo w skład prezydium TKW wchodzili przedstawiciele 8 komisji wydziałowych huty, pod koniec lat 80. było ich już 14. Głównym animatorem działań TKW był M. Jasiewicz. TKW zbierała składki członkowskie, przekazywała część finansów władzom Regionu Mazowsze, wspierała Radio Solidarność, utrzymywała kontakt z innymi grupami podziemia, m.in. z MRKS i MKK Wola, a także od 1983 z jawnie działającą na terenie huty Radą Robotniczą. Najszerszą działalność podjęła Komisja Socjalna TKW, związana ściśle z hutnikami skupionymi wokół kapelana huty Warszawa ks. Jerzego Popiełuszki, potem ks. prałata Teofila Boguckiego i ks. Umiński Jan, ks. Jan Umiński, ks., ur. 25 VII 1930 w Rypinie, zm. 20 VI 1990 w Sulejowie k. Piotrkowa Trybunalskiego. Absolwent Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi, święcenia kapłańskie (1955). proboszcza Stefana Gralaka oraz Komitetem Prymasowskim i „S” RI.
1984-1989 Komisja Socjalna zorganizowała 11 obozów i zimowisk dla dzieci hutników zaangażowanych w działalność związkową, z czego dwa za granicą. Dzięki współpracy ze związkowcami francuskimi w pewnym okresie 73 rodziny hutników były objęte stałą pomocą bytową. Potrzebującym dostarczano leki, odzież, żywność. TKW wspierał finansowo także odlanie dzwonu, budowę grobu i pomnika ks. Popiełuszki; pozostawał w stałej łączności ze Strażą Grobu ks. Popiełuszki. Komisja Finansowa TKW zajmowała się rozdziałem środków pieniężnych, a także prowadziła działalność gospodarczą (zyski z niej szły na cele związkowe).
Spośród członków i najbliższych współpracowników TKW cztery osoby były więzione za działalność związkową, a ogółem siedem osób zostało wyrzuconych z pracy lub zmuszonych do odejścia z huty.
Region Mazowsze, Warszawa