Teatr Poniedziałkowy
Teatr Poniedziałkowy, działający 1983–1985 przy parafii św. Józefa Oblubieńca NMP w Warszawie-Ursusie, zorganizowany przez Marię Dłużewską, pełniącą funkcję kierownika artystycznego; współpraca Elżbieta Wasielewska (organizacja widowni), Eugeniusz Korzeb (organizacja spektakli). Powstał przy pomocy organizacyjnej parafii św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej i dzięki determinacji jej proboszcza ks. Leona Kantorskiego oraz przew. podkowiańskiej Rady Parafialnej Bogdana Skaradzińskiego. Był dofinansowywany przez podziemne struktury „S” RI i in. nieformalne grupy. Funkcję łącznika z „S” RI oraz Podkową Leśną pełnił Marek Saternus. Widzowie dojeżdżali z Warszawy i okolicznych miejscowości. Przedstawienia odbywały się w każdy poniedziałek w podziemiach kościoła. Teatr miał charakter impresaryjny, zapraszano zespoły teatralne z ich własnym repertuarem. Zaprezentowano m.in. spektakle: Mandelsztam w wykonaniu Teatru Ósmego Dnia, Bogurodzica to ojców naszych śpiew w wykonaniu Piotra Szczepanika, Wszystko postawiłem na Maryję w wyk. M. Dłużewskiej, Marii Sierakowskiej i Zygmunta Sierakowskiego; w 1985 odbyła się premiera monodramu Prządka w wyk. M. Dłużewskiej, w reż. Daniela Bargiełowskiego; odbyły się także premiery in. spektakli. W Teatrze Poniedziałkowym występowali również m.in.: Hanna Skarżanka, Jerzy Zelnik, Ewa Dałkowska, Maria Chwalibóg, Barbara Dobrzyńska, Stanisław Sojka, Janusz Olejniczak; z kilkoma recitalami wystąpił też P. Szczepanik. W ramach Teatru Poniedziałkowego organizowano także wystawy, najważniejsza z nich to „Oczekiwanie” (1985), będąca artystycznym zapisem czuwania w kościele św. Stanisława Kostki w Warszawie-Żoliborzu w czasie od ogłoszenia informacji o zaginięciu ks. Jerzego Popiełuszki do komunikatu o jego śmierci.