Ulica Grabiszyńska we Wrocławiu
Ulica Grabiszyńska we Wrocławiu, miejsce wyjątkowo częstych manifestacji i starć z milicją.
W pierwszym tygodniu stanu wojennego wojsko i milicja, często przy oporze strajkujących załóg, zdobywały zakłady Fadroma, Hutmen, Elwro, FAT i zajezdnię autobusową MPK. Wydarzeniom tym towarzyszyły uliczne wiece, demonstracje i starcia z ZOMO. Tablica upamiętniająca wrocławski Sierpień 1980, umieszczona w 1981 przy bramie zajezdni MPK, nieustannie była miejscem składania kwiatów, co kończyło się zatrzymaniami a czasem utarczkami, przekształcającymi się w zamieszki.
W bezpośrednim sąsiedztwie znajdowało się też Duszpasterstwo Ludzi Pracy Duszpasterstwo Ludzi Pracy Duszpasterstwo Ludzi Pracy przy parafii św. Józefa w Częstochowie, powstało w 1985. Organizatorem i duszpasterzem był proboszcz ks. Zenon Raczyński, który od XI 1984 w każdą drugą niedzielę miesiąca odprawiał Msze za Ojczyznę i wygłaszał patriotyczne kazania. przy kościele św. Klemensa Dworzaka w Alei Pracy. Tłum wychodzący ze świątyni po okolicznościowych mszach był atakowany przez ZOMO, co powodowało wybuch rozruchów czasem obejmujących całą dzielnicę. Wielokrotnie ulica Grabiszyńska była też miejscem demonstracji organizowanych przez „S” i Solidarność Walczącą.
Do największych demonstracji na Grabiszyńskiej i w jej okolicach doszło 13 VI 1982, 28 VI 1982, 31 VIII 1982, 10 XI 1982, 31 VIII 1983.
W związku z wyjątkowo licznymi patrolami i stałą obecnością sił milicyjnych w latach 80. przyjęło się nazywanie tej ulicy mianem Zomostrasse. Leżący w pobliżu plac Lejba Pereca znany byłnatomiast pod nazwą Gazpleatz.