Warszawska Oficyna Wydawnicza Gryf
Warszawska Oficyna Oficyna Oficyna, wydawnictwo podziemne działające 1983-1988 w Szczecinie, założone z inicjatywy Sławomira Lenera. Oficynę utworzył zespół wydający pismo „Obraz” (zmiana nazwy wynikała z rozszerzenia zakresu działania grupy oraz dążenia do zdezorientowania SB). W skład redakcji wchodzili: S. Lener (odpowiadający za stronę graficzną), Edward Wiśniewski oraz Piotr Mync. Wydawnicza Gryf, wydawnictwo utworzone w 1988 przez Pawła Juzwę i Sławomira Szelewicza; projekty okładek: Jerzy Zgorzelski. Opublikowano 15 książek, drukowanych na tzw. dojściach, w państwowych zakładach poligraficznych, gł. w Warszawie przy ul. Hożej, gdzie również wykonywana była oprawa introligatorska, gł. w formacie A5, nakł. 1–3 tys. egz. Wydawnictwo specjalizowało się w tematyce historycznej i literaturze pięknej. Do 1989 wydano co najmniej 7 tytułów w tym: Andrzej Chciuk, Atlantyda (1989); Ziemia księżycowa (1989); Robert Conquest, Stalin i zabójstwo Kirowa (1989); Marian Zdziechowski, Czerwony terror (1989); Józef Mackiewicz, Gdybym był chanem (1989); Karol Wędziagolski, Pamiętniki (1989). Książki kolportowane w całym kraju. Od 1990 wydawnictwo kontynuowało działalność w oficjalnym obiegu, utrzymując dotychczasowy profil.