Zespoły Inicjatywy Obywatelskiej
Zespoły Inicjatywy Obywatelskiej, inicjatywa środowisk ROPCiO, które podczas III Ogólnopolskiego Spotkania Spotkania "Spotkania", podtytuł „Niezależne pismo młodych katolików”, pismo wydawane w Lublinie, okresowo także w Krakowie i Warszawie, 1977-1988. ROPCiO (10 VI 1978) w sporze pomiędzy Leszkiem Moczulskim a Andrzejem Czumą poparły L. Moczulskiego. ZInO nawiązywały do działań łódzkiego środowiska skupionego na pocz. lat 70. wokół Karola Głogowskiego; działały przy ośrodkach ROPCiO, ich celem było inicjowanie działań na rzecz konkretnych, nawet drobnych zmian w życiu publicznym, integrowanie poszczególnych środowisk ROPCiO.
Spotkanie inaugurujące odbyło się 17 IX 1978 w Łodzi w mieszkaniu Andrzeja Ostoi-Owsianego, uczestniczyło w nim 30 osób z ośrodków terenowych z Łodzi, Lublina, Warszawy, Gdańska, Krakowa, Szczecina, Przemyśla, Wrocławia, Bydgoszczy; powołano 13-osobową Radę ZInO w składzie: K. Głogowski, L. Moczulski, Krzysztof Gąsiorowski, Zdzisław Jamrożek, Stanisław Januszewski, Andrzej Mazur, A. Ostoja-Owsiany, Wiesław Parchimowicz, Adam Pleśnar, Marek Skuza, Stanisław Sudoł, Tadeusz Szczudłowski, Apolinary Wilk; kolejne posiedzenia Rady ZInO odbyły się w mieszkaniu M. Skuzy 7 X i 5 XI 1978. Organem ZInO było pismo „Rejestr Wniosków i Inicjatyw”. Rada została uznana przez zwolenników A. Czumy. Po utworzeniu przez grupę L. Moczulskiego Rady Rzeczników ROPCiO (w XI 1978) znaczenie Rady ZInO uległo marginalizacji, formalnie rozwiązano ją w XII 1979; lokalne ZInO nie odegrały większej roli.