Związek Walki o Niepodległość w Brodnicy
Związek Walki o Niepodległość w Brodnicy; 16 XII 1981 Jan Kóż (związany z KPN), Marianna i Mieczysław Łaszewscy oraz Zbigniew Zieliński wykonali ręcznie i rozkleili 2 tytuły ulotek: ''Jak do tego doszło'' i ''Serwis bieżący''. W ulotkach tych określano stan wojenny jako skierowany przeciw robotnikom, informowano o organizowanych w całym kraju protestach oraz wzywano do strajku generalnego. Później rozklejono na murach jeszcze jeden rodzaj ulotki, mający formę odezwy. 22 XII 1981 grupa ta z braćmi Romanem i Włodzimierzem Szmejchelami i Mariuszem Seweryńskim założyła Związek Walki o Niepodległość. 2 I 1982 ZWoN opublikował programową ''Odezwę'' (pisana ręcznie i przyklejana na murach), w której protestował przeciwko stanowi wojennemu i represjom, będącym pogwałceniem podpisanych przez władze PRL uchwał Konferencji Helsińskiej (1975) oraz nawoływał do walki konspiracyjnej. Również w I 1982 pojawiły się dwa wzory ulotek przeciwko podwyżce cen i grożące śmiercią komunistom oraz apelujące do nich o występowanie z PZPR; następne ulotki zapowiadały akcję palenia świeczek w oknach nocą 20/21 I i 30/31 I 1982. Wszystkie ulotki ZWoN wykonywane były ręcznie, z charakterystycznym rysunkiem polskiej flagi, i naklejano je na murach. Grupa prowadziła także akcje zamalowywania czerwoną farbą nazwy PZPR na oficjalnych ogłoszeniach ulicznych. Pod koniec I 1982 członkowie ZWoN zostali zatrzymani. 20 III 1982 w procesie przed Sądem Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy J. Kóż, M. Łaszewska i Z. Zieliński zostali skazani na 4 lata więzienia, M. Łaszewski na 3 lata, a W. Szmejchel na 1 rok. Większość skazanych zwolniono w ciągu 6 mies.–1,5 roku, J. Kóż pozostawał w więzieniu do I 1984, w trakcie odbywania kary był szykanowany (ograniczanie paczek i korespondencji, karcer, pobicia).