Serwis Agencji Informacyjnej Solidarności Walczącej
„Serwis Agencji Informacyjnej Solidarności Walczącej”, pismo wydawane przez podziemną Agencję Informacyjną Solidarności Walczącej, założone przez Piotra Bielawskiego i Romualda Lazarowicza, wydawane IX 1988 – V 1990. Ukazały się 23 n-ry, obj. pisma stopniowo rosła: nr 1 miał kilka s., nr 23 ok. 250 s.; przez większość czasu wychodził jako miesięcznik, w 1990 dwutygodnik. Kolportowany gł. w wersji elektronicznej na dyskietkach komputerowych i w ograniczonej liczbie w postaci wydruków komputerowych (nie więcej niż 50 egz.) i kserokopii (kilka, kilkanaście egz.). Wydruki i kserokopie formatu A4 i A5. Na pocz. 1988 redaktorzy pracowali na komputerze PC XT Amstrad CPC 6128. Prawdopodobnie było to jedyne podziemne pismo w Polsce rozprowadzane w kraju i za granicą na nośnikach komputerowych. Redaktorami „SAISW” i autorami prawie wszystkich tekstów byli P. Bielawski i R. Lazarowicz. Współpracownicy: Marek Andrzejak, Jarosław Broda, Małgorzata Dobrowolska, Ryszard Kaczoruk, Jan Morawiecki, Janina W. Morawiecka, Stefan Morawiecki, Wojciech Myślecki, Aleksandra Oczkowska, Grażyna Oczkowska, Marek Oczkowski, Ryszard Rychlik, Jarosław Twardowski, Halina Wanke, Andrzej Wawrzeń, Maciej Wierzyński oraz Tadeusz Kuranda (rysunki satyryczne). Większość wiadomości z Czechosłowacji dostarczali Petr Uhl i Anna Šabatová. Pismo składało się z bogatego kalendarium wydarzeń z kraju i ze świata każdego minionego mies. wraz z informacjami dodatkowymi, wyjaśniającymi kontekst zdarzeń mający walor edukacyjny, czasem uzupełniane komentarzami autorów. Zamieszczano dokumenty SW i in. organizacji opozycyjnych, teksty publicystyczne, przedruki z in. pism podziemnych oraz paryskiej „Kultury”. Wiadomości składające się na kalendarium pochodziły z nasłuchów zachodnich radiostacji, przeglądu prasy krajowej (podziemnej i oficjalnej), sporadycznie zagranicznej, uzupełnione o informacje ze źródeł własnych. Wszystkie publikowane wiadomości weryfikowano w oparciu o co najmniej 2 źródła. W zamyśle twórców, „SAISW” nie był przeznaczony dla masowego odbiorcy. Trafiał przede wszystkim do redakcji pism podziemnych wydawanych przez SW i jej przedstawicieli na Zachodzie, in. pism podziemnych z możliwością przedruków oraz do znanych działaczy opozycji. Otrzymywały go także niektóre ambasady państw zachodnich w Warszawie oraz ośrodki polonijne. Cały materiał zawarty w „SAISW” ukazał się w książce P. Bielawskiego i R. Lazarowicza Dziwny rok 1989 (1999).