Wydawnictwo Narodowe Chrobry
Wydawnictwo Narodowe Chrobry, warszawskie wydawnictwo działające 1980–1989, założone i kierowane przez Piotra Piesiewicza przy współpracy Kazimierza Krajewskiego i Sławbora Cergowskiego. Endecki charakter inicjatywy podkreślało logo wydawnictwa – tzw. mieczyk Chrobrego oraz informacja umieszczana w każdej z książek: „Wydawnictwo Narodowe «Chrobry» służy wszystkim ogniwom odradzającego się z ruchu narodowego publikując dorobek polskiej myśli politycznej. Wszystko dla Polski!”. Wydano ponad 30 publikacji, format A5 i A6, nakł. 500–1 tys. egz. Drukowano na offsecie, rzadziej na powielaczu, korzystając z tzw. dojść, w państwowych zakładach małej poligrafii. Korzystano też z pomocy technicznej in. wydawnictw podziemnych: Wydawnictwa Jestem Polakiem oraz Unii Nowoczesnego Humanizmu. Pod koniec l. 80. wydawnictwo weszło w posiadanie własnego powielacza, co pozwoliło świadczyć usługi in. podziemnym inicjatywom. Wydawano broszury i książki o tematyce historycznej, politycznej i religijnej, pocz. gł. reprinty publikacji przedwojennych i emigracyjnych klasyków myśli ruchu narodowego, m.in.: Roman Dmowski, Kościół, Naród i Państwo (1981); Jędrzej Giertych, Polski Obóz Narodowy (1981). Działalność kontynuowano po 13 XII 1981, także mimo aresztowania P. Piesiewicza w 1983. W 1983 S. Cergowski zrezygnował z pracy podziemnej, do zespołu dołączył Piotr Ołdak. Po 1982 profil wydawnictwa nie uległ zmianie, w 2 poł. l. 80. doszła publicystyka polityczna, np.: Janusz Leonard Majewski, Myśli przerażonego Polaka, czyli rozważania o zbiorowej mądrości i zbiorowej głupocie (1987); J.L. Majewski, Czy Jędrzej Giertych jest heretykiem? (1988).
Od 1982 publikacje religijne i formacyjne zaczęto sygnować nazwą: Wydawnictwo Św. Andrzeja Boboli, co miało ułatwić ich dystrybucję w niezaangażowanych politycznie środowiskach katolickich. Pod tym szyldem wydano m.in. jedną z pierwszych w jęz. polskim książek kard. Jozefa Ratzingera Raport o wierze (1986), kilka encyklik papieskich, nast. książki o tematyce narodowej i historycznej. Kolportaż prowadzono w środowisku Duszpasterstwa Akademickiego, sieci kiosków parafialnych, na spotkaniach Polskiego Związku Katolicko-Społecznego, wśród uczestników spotkań salonu mec. Napoleona Siemaszki, a także poprzez księży z in. diecezji, którzy odbierali bibułę z siedziby Prymasa Polski oraz sieć dystrybucyjną Narodowego Odrodzenia Polski i kanałami niektórych podziemnych struktur „S” i KPN. Wydawnictwo uruchomiono z własnych funduszy założycieli, nast. finansowane m.in. ze sprzedaży publikacji. W ramach świadczenia usług wydawniczych m.in. powielano broszury Biblioteki Miesięcznika „Pod Prąd”, np. wspomnienia Władysława Owoca, Krakowska Narodowa Organizacja Wojskowa. Wojna i konspiracja (1988) (z przedmową Kazimierza Krajewskiego, ps. K.K.). Wydano również 4 n-ry „Szlakiem Narbutta”, biuletynu środowiska kombatanckiego b. żołnierzy AK Okręgu Nowogródzkiego. Wydawnictwo zakończyło działalność pod koniec 1988.