Krakowskie Towarzystwo Wydawnicze
Krakowskie Towarzystwo Wydawnicze, wydawnictwo podziemne działające w Krakowie I 1982–III 1989. Organizator i kierownik Krzysztof Budziakowski. W działalność wydawnictwa zaangażowani byli m.in.: Paweł de Barbaro, Tomasz Placek, Marcin Żaczek, Jolanta i Ryszard Kaplitowie. Nakładem wydawnictwa ukazały się 23 książki, pod szyldem KTW, 3 tytuły sygnowane nazwą Wydawnictwo Trzeci Obieg oraz kilkanaście tytułów niesygnowanych. Pierwszą publikacją KTW był wydany I 1982 zbiór wywiadów przeprowadzonych przez Marię Paluch de Hernandez Spisane będą czyny i rozmowy. Publikacje dzieł literatury emigracyjnej: Witolda Gombrowicza, Czesława Miłosza, Józefa Czapskiego; publicystyka i książki poświęcone zagadnieniom ustrojowym, m.in.: Alain Besançon, Krótki traktat sowietologiczny na użytek władz cywilnych, wojskowych i religijnych (1986), Denis William Brogan i Douglas Verney, Cztery wielkie demokracje (1984), Aleksander Hertz, Szkice o ideologiach (1985), Juliusz Mieroszewski, Materiały do refleksji i zadumy (1983), Teresa Torańska, Oni (1986). Opublikowano także m.in. Pisma wybrane Józefa Piłsudskiego (1987) oraz encyklikę papieża Piusa XI Divini Redemptoris (1984). Pod nazwą Wydawnictwo Trzeci Obieg wydano: Czesława Miłosza Nieobjętą ziemię (1985), Władimira Bukowskiego I powraca wiatr… (1985) oraz Zygmunta Nagórskiego Wojna w Londynie (1985). Bez nazwy wydawcy opublikowano książki z zakresu filozofii, m.in.: Nietzschego, Bergsona, Schopenhauera, a także reprint oficjalnego wydania Ferdydurke W. Gombrowicza, Szkice o literaturze emigracyjnej Marii Danilewicz-Zielińskiej. Nakłady poszczególnych tytułów wynosiły przeciętnie 1,5–2 tys. egz. We współpracy z paryską „Kulturą” publikacja krajowej edycji „Zeszytów Historycznych”. Wydano również pojedyncze nr. pism „Arka” i „Tędy”. O planie wydawniczym decydował K. Budziakowski. Drukowano techniką offsetową. Produkcja książek przeważnie w prywatnych mieszkaniach i państwowych drukarniach (na tzw. dojściach). Organizacja druku, papieru i farb: Stefan Magielski, Czesław Klasa, Ryszard Kęsek i Jacek Ostafil. Oprawa wykonywana była w mieszkaniach prywatnych przez zawodowych introligatorów. Działalność wydawnictwa finansowano ze sprzedaży książek; ich kolportaż i sprzedaż za pośrednictwem zakonspirowanych sieci kolportażowych, gł. na terenie Polski południowej oraz Warszawy, Łodzi i Gdańska. Latem 1983 wpadka drukarzy S. Magielskiego i Bigosa podczas druku książki Dziennik pisany nocą Gustawa Herlinga-Grudzińskiego w Zakładzie Małej Poligrafii NOT-u. SB kilkakrotnie aresztowała drukarzy i kolporterów KTW i konfiskowała części lub całości nakładów.