Aktualnie znajdujesz się na:

1982

styczeń

Kalendarium styczeń 1982

  • W Warszawie powstaje Międzyzakładowy Komitet Koordynacyjny. Jednym z inicjatorów i pierwszym szefem jest Marek Hołuszko, po jego aresztowaniu w XI 1982 szefem MKK zostaje Maciej Zalewski, a po jego aresztowaniu w III 1983 – Ewa Choromańska. Główne postulaty MKK to: zniesienie stanu wojennego, uwolnienie wszystkich internowanych i aresztowanych, przywrócenie „Solidarności”. MKK ma strukturę mikroregionów – Prezydium stanowią przedstawiciele zakładów z różnych dzielnic Warszawy i okolic (Mokotów, Wola, Piaseczno, Międzylesie, Pyry itd.). Organizacja propaguje strategię „długiego marszu” – dla zakładów pracy program działania na poziomie minimum, służący utrzymaniu się w nich „Solidarności” przez utrzymanie integracji załogi, podnoszenie jej świadomości i wzmocnienie siły. Służyć temu miały Zakładowe Kasy Oporu, prasa związkowa i Towarzystwo Uniwersytetów Robotniczych.

1

„Solidarność”… To słowo mówi o wielkim wysiłku, którego dokonali ludzie pracy w mojej Ojczyźnie, ażeby zabezpieczyć prawdziwą godność człowieka pracy. Ludzie mają prawo do tworzenia samodzielnych związków, których zadaniem jest strzec ich społecznych, rodzinnych oraz indywidualnych praw. [...] „Solidarność” należy do współczesnego dziedzictwa ludzi pracy w mojej Ojczyźnie. […]

  • W przemówieniu noworocznym przewodniczący Rady Państwa Henryk Jabłoński zwraca się ze słowami podzięki do oficerów i żołnierzy Wojska Polskiego oraz sił porządku publicznego za ich ofiarną, wyczerpującą [!] służbę, za ich zdecydowanie, ale i pełen taktu i życzliwości stosunek do współobywateli.
  • Kurs dolara wzrasta oficjalnie do 80 zł.
  • Zostaje wznowione ukazywanie się popularnej gazety – „Kuriera Polskiego”; deklarację lojalności podpisało 40 spośród 60 pracowników gazety.
  • Ukazuje się 1. numer konspiracyjnego „Biuletynu Informacyjnego” NSZZ „Solidarność” Regionu Białystok. Numer zredagowali Krzysztof Burek i Dariusz Boguski. Tymczasowe prezydium RMKS wzywa na jego łamach do podjęcia czynnego i biernego oporu wobec władz.

2

  • W Warszawie z datą 2 I ukazuje się konspiracyjny „Tygodnik Wojenny” nr 1-2 (w kilku pierwszych numerach - z podtytułem: NSZZ „Solidarność” Region Mazowsze). Do III 1985 ukaże się 105 numerów. Redakcję w różnym okresie tworzyli: Piotr Stańczyk, Włodzimierz Cichomski, Waldemar Baraniewski, Piotr Schubert, Jan Strękowski, Ewa Nawój, Ryszard Holzer, Piotr Bigoś, Mateusz i Joanna Wyrwichowie, Krzysztof Czabański, Ernest Skalski, Andrzej Kaczyński, Jan Doktór, Stanisława Domagalska, Andrzej Fedorowicz.
  • W Gnieźnie oblano farbą pomnik żołnierzy sowieckich.

2

  • Internowani w Ośrodku Odosobnienia w Załężu rozpoczynają protest w sprawie prawa do mszy św., śpiewając pieśni religijne i patriotyczne przy otwartych oknach. Odpowiedzią jest przerwanie widzeń z rodzinami, odebranie 3 dni spacerów i możliwości korzystania ze świetlicy, jednak służba więzienna przywraca internowanym możliwość uczestnictwa we mszy św.

4

  • Po 3-tygodniowej przerwie rozpoczynają się zajęcia w szkołach podstawowych i średnich. Równocześnie zaczyna się akcja weryfikacyjna w szkolnictwie. Podczas rozmów z nauczycielami, zwłaszcza aktywnymi, proponuje się im podpisywanie deklaracji lojalności.
  • Intelektualiści wystosowują list do gen. Wojciecha Jaruzelskiego, w którym domagają się natychmiastowego zaprzestania stosowania przemocy wojskowej i policyjnej wobec bezbronnej ludności, zwolnienia aresztowanych i poręczenia praw ludzkich i obywatelskich zgodnie z obowiązującymi w PRL konwencjami międzynarodowymi. List podpisali: Wanda Wiłkomirska, ks. Jan Zieja, dr Józef Rybicki, Marian Brandys, dr Zofia Kuratowska, dr Stanisław Broniewski, Daniel Olbrychski, prof. Stefan Kieniewicz.

5

  • Władze delegalizują Niezależne Zrzeszenie Studentów, zawieszone po wprowadzeniu stanu wojennego, za: naruszanie Konstytucji PRL i działalność wymierzoną w zasady ustrojowe kraju, szkalowanie władz socjalistycznego państwa, a także drukowanie, powielanie, kolportowanie nielegalnych wydawnictw, broszur i czasopism o treści antysocjalistycznej i antyradzieckiej.
  • KW MO we Wrocławiu wszczyna śledztwo w sprawie podjęcia - przed wprowadzeniem stanu wojennego - 80 mln zł  z konta NSZZ „Solidarność” przez skarbnika Regionu Dolny Śląsk, Józefa Piniora.

7

  • Na forum Sejmowej Komisji Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości wiceminister MSW Bogusław Stachura informuje o stanie bezpieczeństwa państwa. Ujawnia, że:

[…] internowano 5906 osób. Kierując się głównie pobudkami humanitarnymi, w 839 przypadkach decyzję o internowaniu uchylono. Do 5 I 1982 postępowaniami karnymi wszczętymi w trybie doraźnym objęto i aresztowano 1274 osoby. Przeciwko 529 z nich skierowano już akty oskarżenia do sądów powszechnych (339 osób) i wojskowych (190). Dotychczas sądy skazały 170 osób, z tego powszechne 135, wojskowe 35 osób. B. Stachura nie zapomina też o liczbie ofiar i ujawnia: ogółem w czasie dotychczasowych działań bezpośrednio poniosło śmierć 6 osób, a 3 zmarły w szpitalu, zostało poturbowanych i rannych 245 osób, z których 43 były hospitalizowane, przy czym większość z nich opuściła już szpitale. Rannych zostało 222 funkcjonariuszy sił porządkowych, z których 35 było hospitalizowanych. Dowiadujemy się też o humanitarnych poczynaniach władzy, mających na celu zmniejszenie liczby represjonowanych: Aby zmniejszyć zakres internowania, prowadzone są rozmowy profilaktyczno-ostrzegawcze z osobami, które znane są nam z tego, iż mogą zaangażować się do antypolskich działań. […]

9

  • Z inspiracji władz zaczynają powstawać Obywatelskie Komitety Ocalenia Narodowego (OKON).
  • Internowane w więzieniu w Fordonie k. Bydgoszczy kobiety zostają przewiezione do ośrodka w Gołdapi w woj. suwalskim (tuż przy granicy z ZSRS).
  • Wznowione zostają połączenia telefoniczne ambasad zachodnich z zagranicą oraz z ich placówkami na terenie Polski.
  • Po raz pierwszy od wprowadzenia stanu wojennego dochodzi do spotkania Prymasa Polski Józefa Glempa z gen. Wojciechem Jaruzelskim. Według prasy oficjalnej wymieniono poglądy na temat aktualnej sytuacji i wyrażono intencje zmierzające do normalizacji życia w kraju. Według prasy „Solidarności” prymas interweniował w sprawie ataków władzy na Radę Opiekuńczą Kościoła oraz na liczne komitety pomocy (MO odwiedza proboszczów, domagając się list osób, którym udzielana jest pomoc).
  • Na zebraniu w Brukseli działacze „Solidarności” (którzy znaleźli się na Zachodzie przed wprowadzeniem stanu wojennego) wystosowują apel o udział w manifestacjach pod hasłem „Solidarność z Solidarnością”, które planowane są na 30 I. Ponadto uznają, że propozycje gen. Wojciecha Jaruzelskiego, przekazane ambasadorom państw Wspólnego Rynku (w dniu 4 I 1982), dotyczące ewentualnego wydalenia z Polski internowanych działaczy „Solidarności”, są pogwałceniem prawa międzynarodowego oraz pogwałceniem praw człowieka.

10

  • „Solidarność” Małopolska wydaje instrukcję prowadzenia zakładowych kronik stanu wojennego:

[…] Trwa stan okupacji Polski rękami polskiego wojska, aparatu partyjnego i MSW. Wypowiedziano społeczeństwu wojnę. Nas jest 35 milionów i choć nie posiadamy broni, my tę wojnę wygramy. Prędzej czy później. Ponieśliśmy już duże ofiary, strat może być więcej. Gdy wygramy tę wojnę, wystawimy rachunek: wynagrodzimy bohaterów, skrzywdzonych i upokorzonych, ukarzemy winnych – najaktywniejszych, rodzimych współpracowników okupanta. To są także Polacy, po wojnie nie wycofają się za Bug czy Odrę, lecz pozostaną wśród nas. By ich osądzić sprawiedliwie, potrzebna jest rzetelna rejestracja faktów.
[…] Jest to zadanie bardzo odpowiedzialne, należy uważać, by napisać dane całkowicie pewne, można bowiem niechcący wyrządzić komuś krzywdę. O kronice nie powinien wiedzieć nikt oprócz piszącego i drugiej zaufanej osoby, aby zapewnić pełną konspirację i jednocześnie ciągłość zapisu [...]. Tylko rzetelna kronika może dać świadectwo faktów, tylko na niej można będzie oprzeć sprawiedliwy osąd [...] Tylko ten, kto przyczyni się do zwycięstwa choćby najdrobniejszym działaniem, będzie mógł w spokoju sumienia cieszyć się wolnością – WOLNĄ POLSKĄ.

  • Ojciec Święty Jan Paweł II potępia zmuszanie ludzi w Polsce do podpisywania deklaracji sprzecznych z ich sumieniem i przekonaniami. […] Pogwałcenie sumienia jest to najboleśniejszy cios wymierzony godności ludzkiej, w pewnym sensie jest to gorsze od zadania komuś śmierci fizycznej – powiedział Papież.
  • Przywrócone zostają połączenia telefoniczne w miastach. Wszystkie rozmowy są oficjalnie na podsłuchu, po wykręceniu numeru w słuchawce odzywa się głos mówiący: „rozmowa kontrolowana”. Nadal działa cenzura pocztowa.

11

  • Alarm powodziowy w 14 województwach; w województwie płockim do godz. 16.00 ewakuowano ok. 12 tys. osób, przeszło 1950 gospodarstw i 8700 sztuk zwierząt.
  • W Brukseli ministrowie spraw zagranicznych 15 krajów NATO potępiają wprowadzenie stanu wojennego w Polsce i piętnują Związek Sowiecki za rolę, jaką odgrywa w polskich wydarzeniach, ale nie zostają podjęte żadne sankcje wobec ZSRS, do czego wzywały Stany Zjednoczone.

12

  • Ukazuje się „Kodeks Okupacyjny” podpisany przez Zbigniewa Bujaka (przewodniczącego ZR NSZZ „Solidarność” Region Mazowsze), Wiktora Kulerskiego (wiceprzewodniczącego ZR Mazowsze) oraz Zbigniewa Janasa (przewodniczącego KZ NSZZ „Solidarność” Zakładów Mechanicznych Ursus).
  • W Katowicach ukazuje się pierwszy podziemny numer pisma „Wolny Związkowiec”, przygotowany przez zespół w składzie: Andrzej Kisieliński i Jerzy Milanowicz (tworzący tzw. grupę zagłębiowską), oraz Marek Nowicki, Ewa i Marek Linczowscy, Antoni Łopatka i Eugeniusz Kowalski (tworzący tzw. grupę dąbrowską).
  • W liście skierowanym do przewodniczącego Rady Państwa Henryka Jabłońskiego 30 polskich historyków (w tym 10 profesorów) wyraża głębokie oburzenie z powodu oszczerczych i obraźliwych artykułów opublikowanych w gazetach takich jak „Żołnierz Wolności”, „Trybuna Ludu” i „Dziennik Ludowy”, przeciwko osobie i dorobkowi naukowemu prof. Bronisława Geremka, eksperta Komisji Krajowej „Solidarności”.

13

  • Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni pod przewodnictwem kmdr. ppor. Andrzeja Grzybowskiego w trybie doraźnym skazuje Andrzeja Pieckiego i Wojciecha Jamrozika na 5 lat więzienia za to, że: […] od 13 do 19 grudnia 1981 w Gdańskich Zakładach Rafineryjnych po ogłoszeniu stanu wojennego i zmilitaryzowaniu Zakładów zorganizowali i kierowali strajkiem załogi. […] Wobec Bogdana Wycichowskiego, Jerzego Węsierskiego i Jacka Kłysa umorzono postępowanie. Oskarża prokurator wojskowy kpt. Zbigniew Antczak, obrońca: Stanisław Mizerski.
  • We Wrocławiu na wezwanie Regionalnego Komitetu Strajkowego do kilkuminutowego strajku przystępują 9 przedsiębiorstw.
  • W miesiąc po ogłoszeniu stanu wojennego w wielu kościołach w całym kraju odbywają się Msze św. w intencji Ojczyzny. W warszawskim kościele pw. św. Stanisława Kostki nabożeństwo odprawia ks. Jerzy Popiełuszko.
  • W Poznaniu ukazuje się pierwszy podziemny numer „Obserwatora Wielkopolskiego”; w składzie redakcji: Ireneusz Adamski, Bogusław Bakuła, Ryszard Czapara, Piotr Kasznia, Ewa Kobylińska, Krystyna i Ryszard Kryniccy, Marek Przybyła, Maciej Rusinek, od 1984 r. Piotr Piotrowski, od 1989 r. Grzegorz Ganowicz i Andrzej Wilowski. Do I 1990 ukaże się 136 numerów.
  • Do Poznania, pod opieką pracowników MSZ, przylatuje grupa 26 dziennikarzy zagranicznych. W trakcie pobytu odbywają spotkanie z władzami partyjnymi i administracyjnymi (m.in. z wojewodą Marianem Królem), składają wizytę w Fabryce W-9 HCP, przeprowadzają (po naleganiach) rozmowę ze Zdzisławem Rozwalakiem oraz Leonardem Szymańskim. W trakcie spotkania Rozwalak odwołuje podpisaną w XII 1981 r. „lojalkę” i oświadcza, że jej podpisanie zostało na nim wymuszone. Dziennikarze udają się również pod pomnik Poznańskiego Czerwca 1956 r.
  • W Białymstoku ukazuje się 1. numer „Biuletynu Informacyjnego NSZZ «Solidarność»”. Redakcję w różnym okresie tworzą: Konrad Kruszewski, Tomasz Malewicz, , Sławomir Raube, Krzysztof Sawicki, Zbigniew Suszczyński, Dariusz Boguski. Do 31 VIII 1989 ukaże się 178 numerów pisma.
  • Aktorzy ogłaszają bojkot PR i TV.

14

  • Ukazuje się 1. numer nowego dziennika rządowego – „Rzeczpospolita”. Jednym z inicjatorów gazety jest poseł Edmund Osmańczyk, redaktorem nacz. zostaje Józef Barecki, absolwent WSNS, do 1980 redaktor nacz. organu PZPR - „Trybuny Ludu”.

15

  • 102 przedstawicieli świata kultury i nauki, na znak protestu przeciwko bezprawiu, składa w Sejmie przed styczniowym posiedzeniem oświadczenie: […] Domagamy się od władz położenia kresu konfrontacji z własnym narodem; zniesienia stanu wojennego, zwolnienia internowanych, zaprzestania represji wobec członków NSZZ „Solidarność”. Domagamy się podjęcia dialogu z legalnie wybranymi władzami „Solidarności” i Kościołem. Zwracamy się z apelem do wszystkich posłów Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, do Organizacji Narodów Zjednoczonych i powołanego przy tej Organizacji Komitetu Praw Człowieka – o podjęcie wszystkich dostępnych kroków w celu doprowadzenia do zniesienia stanu wojennego w naszym kraju. […]

16

  • Min. Stanisław Ciosek odwiedza Lecha Wałęsę, aby omówić mające się odbyć w najbliższym czasie spotkanie przewodniczącego „Solidarności” z mec. Janem Olszewskim, mec. Wiesławem Chrzanowskim i mec. Władysławem Siłą-Nowickim.
  • Zaczyna ukazywać się popularny dziennik „Życie Warszawy”; w wyniku weryfikacji zwolniono z pracy 60 spośród 100 dziennikarzy gazety.

17

  • Wznowiony zostaje II program Polskiego Radia (po akcji weryfikacyjnej); przywraca się wewnętrzne połączenia lotnicze; „otwierają się” na nowo teatry i kina.

18

  • Na spotkaniu z zagranicznymi dziennikarzami w centrum prasowym MSZ wicepremier Mieczysław F. Rakowski mówi: […] Gdyby nie stan wojenny, to nie ulega wątpliwości, że przy świadomym działaniu na rzecz niszczenia najżywotniejszych tkanek naszej gospodarki, niejedno polskie dziecko nie przeżyłoby zimy. […]

19

  • W Warszawie odbywa się posiedzenie biskupów ordynariuszy wszystkich diecezji. 78 biskupów wystosowuje list pasterski do wiernych i pismo do gen. Wojciecha Jaruzelskiego, w którym biskupi domagają się przywrócenia demokracji, uwolnienia zatrzymanych działaczy „Solidarności” i odwołania stanu wojennego. W swym słowie pasterskim stwierdzają:

[…] Wzywamy wszystkich, od których to zależy, do poszanowania wolności, szczególnie wolności sumienia i przekonań każdego człowieka. [...] Konsekwencją tego poszanowania wolności powinno być przywrócenie normalnego funkcjonowania państwa, rychłe uwolnienie wszystkich internowanych, zaniechanie nacisków ze względów ideologicznych, także zaniechanie zwalniania z pracy za przekonania czy przynależność do związków zawodowych. W imię wolności wyznajemy, iż ludziom pracy należy przywrócić prawo organizowania się w niezależne samorządne związki zawodowe, a młodzieży w związki im odpowiadające. [...] Naruszanie prawa do wolności – powtarzamy to z naciskiem – jest drogą do protestu, buntów, a nawet może prowadzić do walk bratobójczych. Trzeba powrócić na drogę dialogu między władzą a społeczeństwem. […]

19

  • W Ośrodku Odosobnienia w Załężu internowani z kilku cel zostają przepuszczeni przez tzw. ścieżkę zdrowia i umieszczeni w karcerze. Władze więzienia tłumaczą to koniecznością podjęcia kroków w celu przywrócenia dyscypliny.

20

  • W Warszawie od nr 2 ukazuje się podziemne pismo „KOS” (poprzedzone wydaniem w XII 1981 ulotki wzywającej do tworzenia Komitetów Oporu Społecznego). Do 10 XII 1989 ukaże się 165 numerów pisma.
  • Według rzecznika prasowego MSW, codziennie karanych jest przez Kolegia ds. Wykroczeń kilkaset osób naruszających godzinę milicyjną (wykroczenie to zagrożone jest karą aresztu do 1 miesiąca lub karą grzywny do 6 tys. zł).

21

  • W Warszawie ukazuje się 1. numer podziemnego tygodnika "Wola", udostępniającego swoje łamy Międzyzakładowemu Komitetowi Koordynacyjnemu; potem traktowanego jako organ MKK. Redakcję, w różnych okresach, tworzyli: Piotr Stasiński, Andrzej Zieliński, Maciej Zalewski, Michał Boni, Andrzej Urbański, Jolanta Koral, Jacek Kowalczyk, Beata Pogorzelska, Maciej Rysiewicz, Paweł Kastory, Katarzyna Jaruzelska, Andrzej Horubała, Sławomir Świderski, Dariusz Stola, Inga Walc, Jerzy Wysocki, Wojciech Załuska, Krystyna Sprusińska, Maria Kołnierzak, Piotr Stańczak, Tomasz Domżał, Anna Katarzyna Sielicka, Stanisław Turnau, Paweł Ławiński. Ostatni – 295 numer, ukaże się 11 IX 1989.
  • Delegacja Międzynarodowego Czerwonego Krzyża odwiedza Ośrodek Odosobnienia w Gołdapi, gdzie przebywają 242 internowane kobiety.

23

  • Za zgodą Prezydenta Warszawy obraduje Zarząd zawieszonego Stowarzyszenia Pax. Z władz nacz. usunięty zostaje Ryszard Reiff (jedyny spośród członków Rady Państwa, który w nocy 12/13 XII 1981 odmówił podpisania dekretu o stanie wojennym) i działacze związani z „Solidarnością”.
  • Przedstawiciele Międzynarodowego Czerwonego Krzyża odwiedzają Ośrodek Odosobnienia w Warszawie-Białołęce, gdzie przebywa 245 internowanych mężczyzn. Przekazują im paczki z artykułami higieny osobistej.
  • Polskie władze kierują do państw zachodnich ostrzeżenie przeciwko jakiejkolwiek próbie dyskusji na temat wewnętrznych spraw polskich w ramach trwającej od X 1980 przeglądowej Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie w Madrycie; prace KBWE mają być wznowione 9 II (dokument końcowy Konferencji przyjęty został w 1983 r., poświęcony był głównie zagadnieniom z zakresu praw człowieka).

25

  • Sejm PRL uchwala – przy 5 głosach wstrzymujących się i 1 głosie sprzeciwu (poseł Romuald Bukowski, artysta malarz z Gdańska) – ustawę o szczególnej regulacji prawnej w okresie stanu wojennego, zatwierdzającą dekrety z 12 XII 1981. W przemówieniu gen. Wojciech Jaruzelski stwierdza: […] W dniu dzisiejszym w obozach dla internowanych przebywa 4549 osób, a zwolniono 1060 osób. [...] Nie będziemy stawiać przeszkód, gdy osoby te zechcą osiedlić się w innych, wybranych przez siebie krajach, ale nie będziemy nikogo deportować na siłę. […]
  • Powstaje Regionalna Komisja Wykonawcza NSZZ „Solidarność” Regionu Małopolska, struktura podziemna, w której skład wchodzą Władysław Hardek, Stanisław Handzlik, Jan Ciesielski i Jan Pacuła.

26

  • Lech Wałęsa otrzymuje Decyzję nr 182 o internowaniu, z datą wsteczną 12 XII 1981, z której dowiaduje się, że podejmuje działania o skutkach anarchizujących życie społeczeństwa województwa gdańskiego. Przewodniczący NSZZ „Solidarność” odmawia rozmów z władzami bez udziału członków Komisji Krajowej i doradców Związku.

27

  • Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni, pod przewodnictwem kmdr ppor. Andrzeja Grzybowskiego, w trybie doraźnym skazuje: Mariusza Hinza na 7 lat więzienia, Jana Puczydłowskiego na 5 lat, Ryszarda Toczka na 5 lat, Andrzeja Klimiuka na 4 lata, Krzysztofa Sosnowskiego na 3 lata za to, że: w dniu 14-18 grudnia 1981 r. w Gdańsku, będąc członkami Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”, zorganizowali i kierowali strajkami załogi Przedsiębiorstwa Spedycji Międzynarodowej „C. Hartwig”. Oskarża prokurator wojskowy kpt. Zbigniew Antczak. Obrońcy: Stanisław Urbaniak, Mieczysław Jaskólski.
  • Początek akcji „zaklaskiwań” aktorów prezentujących w telewizji poparcie dla stanu wojennego. W Teatrze Polskim podczas spektaklu Sto rąk, sto sztyletów Jerzego Żurka publiczność zbojkotowała Stanisława Mikulskiego, witając każde jego wejście na scenę huraganem braw i tym sposobem nie dopuszczając go do wypowiedzenia swojej kwestii. W konsekwencji S. Mikulski zrezygnował z roli i poprosił o urlop. Dwa dni później, 29 I, podobny los spotkał Janusza Kłosińskiego grającego w Weselu w Teatrze Narodowym. Następnego dnia J. Kłosiński zrezygnował ze wszystkich ról.
  • We Wrocławiu podziemna ekipa radiowa Regionalnego Komitetu Strajkowego Dolny Śląsk NSZZ „Solidarność” emituje pierwszy program, przeznaczony dla zagranicy; program nadany jest alfabetem Morse’a.
  • W oparciu o nasłuch radiowy kanałów łączności SB powstaje pion kontrwywiadu RKS Dolny Śląsk.

28

  • W nocy zostaje połamany krzyż upamiętniający tragedię 16 XII 1981 w kopalni Wujek. Górnicy z pierwszej zmiany odmawiają zjechania na dół do pracy. Z polecenia komisarza wojskowego kopalni wykonany zostaje nowy, dębowy krzyż, ustawiony na tym samym miejscu. Palą się tam ciągle świeczki, ludzie składają kwiaty.
  • Na ulicach i w wagonach kolejki elektrycznej w Trójmieście kolportowane są w dużych ilościach ulotki nawołujące do zapalania świeczek w oknach mieszkań 30 i 31 I o godz. 19.20. Ulotki wzywają również do złożenia 30 I o godz. 15.00 kwiatów pod pomnikiem Ofiar Grudnia ‘70 w Gdańsku.

29

  • We Wrocławiu o godz. 12.00 na apel dolnośląskiego Regionalnego Komitetu Strajkowego przez pół godziny strajkują załogi 17 przedsiębiorstw, w proteście przeciw zapowiedzianym podwyżkom cen.
  • W Poznaniu na terenie Zakładów Cegielskiego przez 3 godziny, od 6 do 9 rano, powiewa flaga z napisem „Solidarność”. Ponieważ siłom porządkowym nie udaje się jej ściągnąć, przybywa specjalna ekipa, która ścina cały maszt.

30

  • W Gdańsku manifestacja pod Pomnikiem Ofiar Grudnia ‘70 – gromadzą się stoczniowcy z transparentami i zniczami, tłumnie zebrani ludzie w milczeniu składają kwiaty. Rozchodzący się tłum atakuje milicja i ZOMO. Starcia uliczne trwają kilka godzin. Aresztowanych zostaje 205 osób, głównie młodych mężczyzn, 6 osób odnosi ciężkie obrażenia (jak donosi prasa oficjalna – rannych jest także 8 funkcjonariuszy milicji). W Gdańsku przedłużona zostaje godzina milicyjna (od 20.00 do 5.00), wyłączone prywatne telefony, obowiązuje zakaz poruszania się prywatnymi samochodami. W mieście coraz częściej pojawiają się na murach napisy: „Zima wasza – wiosna nasza”.
  • Prezydium Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej stwierdza w specjalnym oświadczeniu, że od października 1980 do 31 grudnia 1981 zbadano łącznie 14 200 osób zajmujących kierownicze stanowiska – zarzuty w stosunku do 11 500 osób okazały się nieprawdziwe; z PZPR wydalono 894 osoby, a na dalsze 1813 nałożono kary partyjne za naruszenie zasad partyjnej etyki i moralności.

31

  • W USA telewizja nadaje 90-minutowy film telewizyjny z udziałem czołowych polityków zachodnich, zatytułowany Żeby Polska była Polską.
  • Władze podejmują decyzję o przywróceniu sprzedaży benzyny dla samochodów prywatnych. Od 1 II można tankować 3 razy w miesiącu w dni kończące się na ostatnią cyfrę numeru rejestracyjnego. Wozy osobowe o pojemności silnika do 900 cm mogą tankować jednorazowo 10 l benzyny, powyżej 900 cm – 15 l.
  • W wyniku rozmów weryfikacyjnych z dziennikarzami zatrudnionymi w pismach RSW Prasa - Książka - Ruch traci pracę 569 osób. W efekcie podobnej akcji zwolnionych zostaje 197 pracowników radia i telewizji.
do góry