Olko Tomasz
Tomasz Olko, ur. 3 I 1952 w Siedlcach. Ukończył Technikum Mechaniczne tamże (1972).
W 1972 zatrudniony w Stoczni Północnej w Gdańsku, 1972-1979 w Zakładzie Produkcji Podzespołów FSO Siedlce, 1979-1983 w Fabryce Narzędzi Skrawających Vis tamże. 1973-1979 przewodniczący koła zakładowego ZMS; 1976-1980 w PZPR.
Od IX 1980 w „S”, członek Komitetu Założycielskiego, następnie do XI 1980 w KZ w Visie.
1 V 1982 współorganizator (z Krzysztofem Golbiakiem i Kazimierzem Kacprzakiem) antyreżimowego happeningu w Siedlcach: w trakcie oficjalnego pochodu 1-Majowego wypuścili 3 żywe wrony – symbol WRON – udekorowane czerwonymi wstążkami. 31 VIII 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Mielęcinie k. Włocławka: uczestnik głodówki protestacyjnej po zdelegalizowaniu „S”, 15 X 1982 zwolniony ze względu na stan zdrowia. Od 1982 kolporter wydawnictw podziemnych, kurier między Siedlcami, Warszawą, Łodzią, Szczecinem i Stalową Wolą; pomysłodawca i współwykonawca tzw. prasowanek (sitodruk koszulkowy na papierze), w 1983 drukarz i organizator druku podziemnych „Wiadomości Podlaskich” i „Metrum”, w 1985 „Gazetki Ludowej”. 1983-1985 bez zatrudnienia. Od 1983 współorganizator manifestacji 1 i 3 V, 11 XI oraz w rocznicę Porozumień Sierpniowych. 1983-1985 współzałożyciel i działacz Siedleckiego Komitetu Oporu Społecznego, podczas wyjazdów za granicę przemycał wydawnictwa podziemne na Zachód, w Szwecji pozyskiwał fundusze i sprzęt na potrzeby SKOS, utrzymywał kontakt z Radiem Wolna Europa oraz rozgłośniami polonijnymi w Australii i Nowej Zelandii. 1984-1987 członek Oddziałowej Komisji Wykonawczej „S” Siedlce. 24 II 1984 aresztowany w Warszawie, przetrzymywany w AŚ w Łukowie i Siedlcach, wyrokiem Sądu Rejonowego w Siedlcach uniewinniony, 28 IV 1984 zwolniony. 1984-1989 szef podziemnego Radia „S” w Siedlcach, autor i redaktor audycji, od 1986 współorganizator podziemnego radia w Białej Podlaskiej (sprzęt, szkolenia techniczne, kasety z audycjami z Siedlec); organizator występów Teatru Domowego i tzw. kina domowego oraz spotkań z niezależnymi twórcami w regionie siedleckim. 1983-1988 uczestnik spotkań z przedstawicielami szwedzkich i norweskich związków zawodowych w Warszawie. 1985-1987 pracownik prywatnej firmy budowlanej, od 1987 na rencie. 1985-1988 współorganizator przerzutu podziemnych wydawnictw w jęz. białoruskim, ukraińskim i rosyjskim na teren ZSRS. 1986-1989 współzałożyciel (z Tadeuszem Kłopotowskim) podziemnej „Gazety Podlaskiej”, redaktor i organizator transportu nakładów.
W III 1989 uczestnik I Ogólnopolskiej Konferencji Prasy Niezależnej w Stalowej Woli; w VI 1989 asystent T. Kłopotowskiego, kandydata KO w wyborach do Senatu. Od 2003 członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa. Od 2004 prezes Zarządu Gazety Podlaskiej im. prof. Tadeusza Kłopotowskiego.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).
Do 2 I 1990 rozpracowywany przez KW MO/WUSW w Siedlcach w ramach SOR krypt. Fonia.