Bernacki Zdzisław
Zdzisław Bernacki, ur. 29 XI 1957 w Grodkowie, woj. opolskie. Ukończył LO w Brzegu (1979); rolnik, poeta.
1979-1981, po pielgrzymce Jana Pawła
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
do Polski, włączył się w prace woj. Zespołu Młodych Pax.
Działacz „S” RI (we współpracy z Tadeuszem Czyżowiczem, Józefem Fijałkowskim, Jerzym Gnieciakiem, Tadeuszem Rosińskim). 1982-1989 inicjator i uczestnik tzw. zespołu śpiewaczego w Michałowie – nieformalnych spotkań opozycyjnie nastawionej młodzieży. Od 1982 właściciel gospodarstwa rolnego; od 1982 (we współpracy m.in. z T. i Kazimierzem Rosińskimi, Krzysztofem Konkolem, Ryszardem Kownackim) udzielał pomocy materialnej działaczom opozycji (za pośrednictwem Janusza Całki); uczestnik rozpraw sądowych opozycjonistów (np. Stanisława Jałowieckiego, grupy wydającej „Sygnały Wojenne”), autor sprawozdań z tychże (m.in. mowy mecenasa Władysława Siły-Nowickiego), których odbitki następnie kolportował; kolporter podziemnych wydawnictw „S”, „S” RI: 1982-1983 „Solidarności Chłopskiej” (we współpracy z J. Gnieciakiem), w 1982 redaktor podziemnego pisma „Pokłosie”; udostępniał prywatne zbiory publicystyki opozycyjnej (szczególnie 1982-1983); uczestnik rekolekcji „S” RI (w Czernej k. Krakowa, Bardzie Śl.), dożynek na Jasnej Górze, manifestacji rocznicowych; organizator Mszy za Ojczyznę; 1987-1988 uczestnik Duszpasterstwa Rolników. 19 X 1983 – 8 III 1984 aresztowany w Opolu. 1984-1987 sołtys Michałowa.
W 1989 uczestnik kampanii wyborczej KO „S” w Brzegu: rozklejanie plakatów, transparenty, współorganizator spotkań z kandydatami; uczestnik II WZD i Krajowego Zjazdu Rolników „S” RI w Warszawie-Wilanowie, 1989-1992 przewodniczący Zarządu Gminnego „S” RI, członek Prezydium Rady Wojewódzkiej. W 2002 w wyborach samorządowych wybrany z listy LPR, wiceprzewodniczący Komisji Rewizyjnej i Rady Gminy Olszanka.
Autor relacji ''Sprawa. Dziennik podejrzanego'' (Brzeg 2007; relacja z okresu aresztowania). Wyróżniony na Festiwalu Pieśni Patriotycznej Tobie Polsko w Olszance w 2005 i 2006.
1981-1989 rozpracowywany przez RUSW w Brzegu w ramach KE krypt. Grzywacz.
Antoni Maziarz