Bieliński Konrad
Konrad Bieliński, ur. 24 VIII 1949 w Warszawie. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydział Matematyki (1972).
1960-1961 w Hufcu Walterowskim (ZHP) prowadzonym przez Jacka Kuronia. Od 1963 w ZMS, od 1969 szef ZMS na Wydz. Matematyki UW. 1967-1973 w ZSP. W 1968 uczestnik protestów w Warszawie przeciw zdjęciu ''Dziadów'' Adama Mickiewicza z afisza Teatru Narodowego, w III uczestnik wieców studenckich na UW. W ramach ZSP w 1969 współtwórca (z Kazimierzem Wóycickim i Stanisławem Krajewskim) Klubu Matematyka organizującego spotkania z opozycyjnymi intelektualistami (m.in. z prof. Edwardem Lipińskim, Bohdanem Cywińskim, Tadeuszem Mazowieckim). 1972-1973 pracownik naukowy w Instytucie Matematyki PAN. W 1972 organizator protestów przeciw zjednoczeniu ZSP i ZMS w SZSP, współautor (ze S. Krajewskim) memoriału w tej sprawie; 26-28 III 1973 podczas zjazdu ZSP wystąpił przeciwko zjednoczeniu, następnie zwolniony z pracy. W 1972 sygnatariusz Listu w obronie skazanego na śmierć Jerzego Kowalczyka. 1973-1974 pracownik naukowy w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, 1974-1979 w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach. W XII 1975 sygnatariusz Listu do Sejmu PRL przeciwko planowanym zmianom w Konstytucji (218 osób z Warszawy i Łodzi), uczestnik akcji zbierania podpisów pod Listem wśród studentów i pracowników naukowych UW. W 1976 uczestnik akcji pomocy dla represjonowanych po wydarzeniach Czerwca robotników Radomia (w grupie Mirosława Chojeckiego), od IX 1976 współpracownik KOR, od V 1977 współorganizator (z Bogusławą Blajfer) zaplecza wydawniczego KOR. 18 IX 1977 sygnatariusz Deklaracji Ruchu Demokratycznego, od X 1977 członek KSS KOR. Od IX 1977 współpracownik niezależnego wydawnictwa NOWa, od 1978 członek kolegium wydawnictwa. X 1977 – III 1978 w kolegium redakcyjnym niezależnego pisma „Głos”, od połowy 1978 w redakcji niezależnego kwartalnika „Krytyka”. Od 1978 uczestnik wykładów TKN, 14 i 21 III 1979 pobity (z innymi uczestnikami) przez bojówki SZSP (organizowane przez SB) podczas wykładów TKN w mieszkaniu Jacka Kuronia. 3-10 X 1979 uczestnik głodówki w kościele Świętego Krzyża w Warszawie, podjętej na znak solidarności z aresztowanymi działaczami czechosłowackiej Karty 77. Kilkakrotnie zatrzymywany na 48 godz., poddawany rewizjom.
16 VIII 1980 w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, przywiózł do Warszawy postulaty strajkowe, od 18 VIII 1980 uczestnik strajku tamże, od 23 VIII 1980 współtwórca (z Krzysztofem Wyszkowskim, Ewą Milewicz i Mariuszem Wilkiem) „Strajkowego Biuletynu Informacyjnego Solidarność”; od IX 1980 w „S”; od III 1981 kierownik Komisji Informacji i Środków Przekazu MKZ Mazowsze, nast. ZR; IV-XI 1981 redaktor naczczelny dziennika związkowego „Niezależność”.
13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Warszawie-Białołęce, we IX 1982 hospitalizowany w szpitalu na warszawskim Bródnie (po sztucznie wywołanych objawach duru brzusznego), 14 IX 1982 zbiegł, nast. w ukryciu. Od 15 X 1983 członek RKW „S” Mazowsze, odpowiedzialny za kontakty z zapleczem technicznym i grupami ekspertów (m.in. z Jerzym Zdradą i Jerzym Buzkiem). W VI 1984 organizator niezależnych badań frekwencji w wyborach do rad narodowych, w X 1985 organizator podobnej akcji w wyborach do Sejmu PRL. 31 V 1986 zatrzymany (z Ewą Kulik i Zbigniewem Bujakiem), następnie aresztowany, w VII 1986 zwolniony na mocy amnestii. Od 30 IX 1986 w jawnej RKW Mazowsze.
1988-1989 w USA. Od 1990 autor programów komputerowych. 1992-2000 członek Zarządu Fundacji im. Stefana Batorego. Od 2003 członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa, do 2008 członek Zarządu.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2006).