Bogucka Teresa
Teresa Bogucka, ur. 5 IV 1945 w Zakopanem. Absolwentka Uniwersytetu Łódzkiego, kierunek socjologia (1977).
1969–1989 pracownik naukowy Zakładu Teatru Instytutu Sztuki PAN.
1967 podczas studiów na UW członek Zarządu Wydziałowego ZMS na Wydz. Socjologii UW; zaangażowana w działalność grupy tzw. komandosów, kolporterka wydawnictw emigracyjnych. W II 1968 uczestniczka zbiórki pieniędzy dla studentów zatrzymanych po manifestacji 30 I; 8 III 1968 uczestniczka wiecu na UW, 11 III przedstawicielka (z Jerzym Diatłowieckim) Wydz. Filozofii UW w Tymczasowym KS, 21 III przywódca strajku studenckiego na Wydz. Pedagogiki UW, 21 III aresztowana, w VIII 1968 zwolniona. W VIII 1968 uczestniczka (z Bogusławą Blajfer, Eugeniuszem Smolarem i Andrzejem Sewerynem) akcji rozpowszechniania ulotek protestacyjnych przeciwko inwazji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji. IV 1969 skazana na 1,5 roku pozbawienia wolności za udział w „nielegalnym związku” i demonstracjach w III 1968; wykonanie wyroku uchylono na mocy amnestii. W l. 70. związana z Sekcją Kultury KIK w Warszawie, uczestniczka spotkań samokształceniowych o najnowszej historii Polski. XII 1974 uczestniczka akcji informacyjnej nt. sytuacji Polaków w ZSRS; akcji zbierania podpisów pod listami przeciwko proponowanym zmianom w Konstytucji PRL. Od VII 1976 uczestniczka akcji pomocy dla represjonowanych robotników Radomia i Ursusa. Od IX 1976 współpracowniczka KOR/KSS KOR. X 1977 sygnatariuszka Deklaracji Ruchu Demokratycznego z 18 IX 1977. 1977 założycielka tzw. latającej biblioteki książek niezależnych i emigracyjnych; od 1977 publicystyka niezależnego pisma „Zapis”, od 1978 członek redakcji; kolporterka niezależnych wydawnictw (m.in. „Biuletyn Informacyjny” KOR/KSS KOR).
We IX 1980 prowadziła punkt informacji o tym, jak zakładać zw. zaw. przy KIK w Warszawie, nast. w „S”, 1980–1981 wiceprzew. Zespołu ds. Kultury Regionu Mazowsze.
13 XII 1981 internowana, przetrzymywana w Ośrodku Odosobnienia w Jaworzu, 31 XII zwolniona. Od XII 1982 wiceprzew. Zespołu Kultury Niezależnej/Komitetu Kultury Niezależnej przy RKW Mazowsze; publicystka podziemnego „Tygodnika Mazowsze”. Od X 1986 w Radzie Funduszu Wydawnictw Niezależnych.
Od 1990 publicystka „Gazety Wyborczej”. Od 1991 członek Komitetu Helsińskiego; 1991–2003 członek Zarządu Fundacji Batorego.
Autorka książek: Polak po komunizmie (1997), Triumfujące profanum (2002), Cienie w ogrodzie (2004). Uhonorowana Nagrodą Polskiego PEN Clubu (1991).
Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).
26 VIII 1969 rozpracowywana przez Wydz. III KS MO w ramach SOR krypt. Akacja; od 19 XII 1972 przez Wydz. III KS MO w ramach SOS krypt. Gniazdo; od 16 VI 1982 przez Wydz. III-2 KS MO/p. III DUSW w Warszawie-Śródmieście w ramach KE/SOR krypt. Kinga.
Region Mazowsze, Warszawa