Bojanowski Roman
Bojanowski Roman, ur. 30 IX 1949 w Szewie k. Golubia-Dobrzynia. Ukończył ZSZ nr 2 w Toruniu (1966).
1966–1968 mechanik samochodowy w Technicznej Obsłudze Samochodów w Toruniu, 1968–1970 zasadnicza służba wojskowa,1970–1973 kierowca w Przedsiębiorstwie Poszukiwań Naftowych Geofizyka w Toruniu, 1973–1984 kierowca autobusowy w PKS Oddział w Tczewie.
W VIII 1980 uczestnik strajku w zakładzie, członek delegacji do KM PZPR w Tczewie. Od IX 1980 w „S”.
1982–1989 współorganizator podziemnej „S” w Tczewie (od 1985 Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej Ziemi Tczewskiej). 1982–1989 współzałożyciel podziemnego pisma „Gazeta Tczewska”, redaktor, drukarz (drukarnia mieściła się w jego domu), kolporter pisma w Tczewie i Starogardzie Gdańskim. 11 VI 1984 zatrzymany, 12 VI 1984 aresztowany, osadzony w AŚ w Gdańsku, 9 VII 1984 Prokuratura Rejonowa w Tczewie uchyliła areszt, 11 VII 1984 zwolniony. 18 VIII 1984 Prokuratura Rejonowa w Tczewie umorzyła postępowanie na mocy amnestii. 1984–1986 kierowca w Zakładach Budownictwa Mostowego w Warszawie (pracował w okolicach Tczewa). 1986–2017 (po wypadku samochodowym) na rencie. 1987–1988 sprzedawca w kiosku RSW Prasa-Książka-Ruch. We IX 1988 organizator strajku kioskarzy w Tczewie, nast. w Starogardzie Gdańskim i Gdyni (protest w różnej formie i z przerwami trwał do IV 1989).
W II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1989 przew. MKO „S” w Tczewie, organizator „S” w zakładach Tczewa, Starogardu Gdańskiego, Pruszcza Gdańskiego. 1989–1990 członek Oddziału Tymczasowego ZR Regionu Gdańskiego w Tczewie. IV – VI 1989 Obywatelskiego Konwentu Wyborczego „S” tamże; organizował kampanię wyborczą kandydatów KO Olgi Krzyżanowskiej, Bogdana Lisa, Lecha Kaczyńskiego w okręgu tczewskim. 1990–1994 rzecznik prasowy Gminy Miejskiej w Tczewie. 1990–1994 radny Rady Miasta Tczewa z listy KO; 1990–1992 wiceprzew. Rady Miasta Tczewa, 1992–1994 członek Zarządu Miasta. Od 2017 na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2013).
20 VI 1984–5 X 1989 rozpracowywany przez p. V RUSW w Tczewie w ramach SOR krypt. Kierowcy.