Boruch Antoni
Boruch Antoni, ur. 2
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1945 w Zgierzu. Ukończył LO tamże (1972).
1964–1982 ślusarz mechanik, referent ekonomiczny i kierownik działu w Zakładach Produkcji Barwników Boruta w Zgierzu.
2–3 IX 1980 uczestnik strajku okupacyjnego w zakładzie. Od IX 1980 w „S”; członek Komitetu Założycielskiego, nast. prezydium KZ; od V 1981 delegat na I WZD Regionu Ziemia Łódzka, członek Komisji Mandatowo-Wyborczej; 30 VII 1981 współorganizator marszu głodowego w Zgierzu.
14 XII 1981 współorganizator strajku w zakładzie. 1982–1989 wpółorganizator i członek podziemnej Komisji Lokalnej „S” w Zgierzu; współzałożyciel, koordynator wydawania, redaktor techn., drukarz i kolporter podziemnego pisma „Solidarność ’80”; udostępniał swoje mieszkanie na druk. Kolporter podziemnych książek i pism (m. in. łódzka „Solidarność Walcząca”, „Wolna Solidarność”, „Biuletyn Łódzki”, „CDN”, „Tygodnik Mazowsze”) w Zgierzu; zbierał składki na działalność związkową i pomoc represjonowanym. 1982–1988 uczestnik i współorganizator akcji ulotkowych, 1982 malowania haseł na murach (m.in. na kominie Boruty); 1982 współzałożyciel biblioteki wydawnictw podziemnych w Zgierzu, działającej w mieszkaniu Zbigniewa i Janiny Wiśniewskich. 3 V 1982 uczestnik demonstracji w Zgierzu. 9 V 1982 zatrzymany, 10 V internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Łowiczu, 23 VII 1982 zwolniony. 31 VIII 1982 uczestnik manifestacji w Gdańsku. 1982 kilkukrotnie przesłuchiwany. 31 XII 1982 zwolniony z pracy. 7 IV 1983 – 31 XII 1990 pracownik prywatnego zakładu Malowanie-Tapetowanie Mistrz Jan Kisiel w Grodzisku k. Łodzi. 1988 oddelegowany przez podziemną KL do współpracy z ZR Ziemia Łódzka.
IV 1989 współorganizator „S” w Zgierzu; 1989–2006 przew. MKZ Komisji Lokalnej, nast. KL/Podregionu „S” Ziemi Łódzkiej w Zgierzu, delegat na WZD Ziemi Łódzkiej. IV – VI 1989 członek KO w Zgierzu. 1990–1994 członek Komisji Zdrowia i Opieki Społecznej Rady Miejskiej w Zgierzu z ramienia „S”, 1990–1998 wiceprzew. Rejonowej Rady ds. Bezrobocia i Zatrudnienia przy Urzędzie Rejonowym w Zgierzu. 1992–2006 członek ZR, Regionalnej Komisji Wyborczej, delegat na KZD. 1992 członek-założyciel porozumienia samorządowego Zgierz 2000. 1997–2002 w AWS (członek zarządu regionalnego w Łodzi). 1998–2004 członek prezydium ZR, kierownik związkowego Biura Pracy „S”. 1998–2002 radny Rady Miejskiej w Zgierzu z listy AWS. 2006–2008 świadczenia przedemerytalne, od 2008 na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2016), Złotym Krzyżem Zasługi (2012).
VIII 1982 – X 1985 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO w Łodzi/p. V RUSW w Zgierzu w ramach KE krypt. Laborant.
Adam Kożuchowski