Encyklopedia Solidarności Bujwicki Bernard - Biogramy -

Bernard Bujwicki, ur. 16 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1946, w Kamienicy k. Sokółki. Absolwent Politechniki Krakowskiej, Wydział Budownictwa Wodnego (1970).

W 1958 uczestnik strajku szkolnego w obronie krzyży w SP w Kuplisku. W XII 1963 uczestnik szkolnej akcji protestacyjnej w Zasadniczej Szkole Górniczej przy KWK Wujek Wujek "Wujek", pismo wydawane od jesieni 1982 – I 1986 w Katowicach przez Młodzieżowy Komitet Oporu Społecznego przy KWK Wujek zrzeszony w sieci KOS. w związku z wymuszeniem przez przełożonych pracy na mrozie bez ciepłych ubrań. 1966-1971 w ZSP. W III 1968 członek Komitetu 25 w Krakowie, 12 i 13 III 1968 uczestnik wieców na Rynku Głównym tamże, 13-27 III 1968 strajku absencyjnego, ukarany naganą, odebraniem stypendium i akademika. W XII 1970 uczestnik akcji plakatowych w związku z wydarzeniami na Wybrzeżu. 1970-1981 stażysta, inspektor kontroli technicznej Przedsiębiorstwa Zaopatrzenia Rolnictwa w Wodę Wodrol w Białymstoku.

Od IX 1980 w „S”, w IX 1980 przewodniczący Komitetu Założycielskiego „S” w PZRW Wodrol, 12 IX – 6 X 1980 wiceprzewodniczący pierwszego MKZ w Białymstoku, 23 IX – 10 XI 1980 uczestnik obrad KKP, 12 X – 16 XII 1980 członek Prezydium drugiego MKZ, w XI 1980 współzałożyciel, redaktor „Biuletynu Informacyjnego MKZ NSZZ «S»”, 11 XI – 15 XII 1980 organizator i przewodniczący Sekcji Interwencji MKZ. W VI 1981 delegat na I WZD Regionu Białystok, wiceprzewodniczący ZR, delegat na I KZD, 19-20 VIII 1981 koordynator akcji Dni bez prasy Dni bez prasy "Dni bez prasy", 12 VIII 1981 KKP „S” podjęła uchwałę nr 86/81 ws. strajku prasowego. Początkowo planowany na 13 II 1981, zawieszony na apel premiera gen. Wojciecha Jaruzelskiego o „dziewięćdziesiąt spokojnych dni”, miał być odpowiedzią na „trwającą od kilku dni bezprzykładną kampanią propagandową” skierowaną przeciwko Związkowi, „połączoną z uniemożliwieniem lub drastycznym ograniczeniem możliwości repliki ze strony NSZZ «S»”. Kampanię tę zapoczątkowało oświadczenie rządowe z 7 VIII 1981 o rzekomym zerwaniu przez Związek negocjacji z władzami – de facto jedynie je zawieszono. Związek oskarżano o arogancję, naruszanie zasad rządzących rokowaniami, podejmowanie rozmyślnych działań godzących w interes państwa, społeczeństwa i narodu. Zarzucano mu „pomiatanie rządem” i organizowanie krzykliwych akcji protestacyjnych. Na tym samym posiedzeniu (10-12 VIII 1981) KKP zaapelowała o powstrzymanie się od strajków i demonstracji ulicznych (w szczególności o czasowe zawieszenie terminu marszu gwiaździstego), wezwała do stosowania w razie potrzeby innych form protestu, zwróciła się do związkowców, by wobec pogarszającej się sytuacji w kraju przepracowali dobrowolnie 8 wolnych sobót, oraz zaaprobowała podwyżki cen chleba. w Białymstoku, jesienią 1981 regionalny koordynator organizowanej przez KK akcji pomocy ubogim Zima.

13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Białymstoku, od 5 I w Suwałkach, od III 1982 w Kwidzynie, 14 IV 1982 zwolniony. 1982-1988 inspektor kontroli technicznej PZRW Wodrol; uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy, współorganizator Diecezjalnych Dni Kultury Chrześcijańskiej w Białymstoku i Mszy za Ojczyznę w parafii św. Rocha w Białymstoku; we IX 1985 sygnatariusz apelu TKR ws. bojkotu wyborów do sejmu, wielokrotnie przesłuchiwany, rewizje w mieszkaniu, w X 1985 zatrzymany w Toruniu w związku z obchodami rocznicy śmierci ks. Jerzego Popiełuszki, w 1987 w Białymstoku za udział w kontrmanifestacji 1 V. W 1987 współzałożyciel podziemnego pisma „Słowa”, 1988-1989 współzałożyciel Solidarności Walczącej w Białymstoku. 1989-1995 kierownik Zakładu Robót Inżynieryjnych Przedsiębiorstwa Wdrożeniowo-Innowacyjnego ITO Sp. z o.o. 1988-1989 współzałożyciel i autor w „Biuletynie Solidarności Walczącej Białystok”, dostawca materiałów drukarskich.

1990-1993 członek Rady Naczelnej Stronnictwa Pracy i Chrześcijańsko-Demokratycznego Stronnictwa Pracy, 1990-1994 współzałożyciel, prezes SP w Białymstoku, 1991-1992 wydawca i redaktor pisma SP i ChDSP w Białymstoku „Romb”. Od 1990 prezes Firmy Bartosz Sj. Od 1999 członek Klubu Więzionych, Internowanych, Represjonowanych w Białymstoku.

Autor ''Wspomnień'', w: ''Początki „Solidarności” w północno-wschodniej Polsce (1980-1981)'', (Białystok 2005), wynalazca urządzeń do uzdatniania wody. Laureat Nagrody Fundacji Polcul (1986).

Rejestrowany 5 V 1968 przez Wydz. III WUSW w Krakowie; do 28 VIII 1987 rozpracowywany przez p. VI RUSW w Białymstoku w ramach KE krypt. Globus; 7 IX 1987 – 21 IX 1989 przez Wydz. III WUSW w Białymstoku w ramach SOR krypt. Niezależni.

Tomasz Danilecki